پژوهشگاه هوافضا، بازوي تحقيقاتي وزارت علوم، تحقيقات و فن‌آوري در زمينه هوافضا در بيانيه‌اي به مناسبت سفر انوشه انصاري، نخستين فضانورد ايراني اعلام كرد: «پژوهشگاه هوافضا بر اين باور است كه سفر خانم انوشه انصاري به فضا نگاه‌ها را متوجه نيازي چنين اساسي مي‌كند و انگيزه‌اي است براي نخبگان و انديشمندان جوان كشورمان تا آينده خود را در فضا جست‌وجو كنند.»
به گزارش سرويس «فن‌آوري» خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) در اين بيانيه آمده است: «از زمان‌هاي دور كه پايه‌هاي نجوم و ستاره‌شناسي در اين سرزمين بنا نهاده شد تا روزي كه خواجه ‌نصيرالدين طوسي نيازي به اثبات گرد بودن زمين نداشت و روش تصوير نقشه از كره بر روي سطح مسطح را مطرح مي‌كرد تا امروز كه دانشكده‌هاي هوافضا، پژوهشگاه هوافضا، انجمن هوافضا، مراكز تحقيقاتي هوافضايي و سازمان فضايي ايران تشكيل شده‌اند و فعاليت مي‌كنند، آرزوي تسخير فضا در دل بسياري از اهل اين مرز و بوم و همه ملل دنيا وجود داشته است.
تبلور تلاش‌هاي بشر براي پرواز و سفر به فضا از اوايل قرن بيستم با پرواز برادران رايت آغاز شد و با سفر يوري گاگارين به نقطه عطف خود رسيد.
امروزه كاوشگران فضايي كه محصول فكر انديشمندان و محققان زميني هستند، تا لبه‌هاي منظومه شمسي را به دنبال يافتن معرفتي بيشتر مي‌كاوند و چشمان تيزبين تلسكوپ‌هايي كه در زمين و فضا قرا دارند، ناديده‌هاي بسياري را از گذشته و حال كيهان براي بشر به تصوير مي‌كشند.
امروزه ديگر شناخت، دستيابي و بودن در فضا يك سرگرمي و يا مسابقه نيست بلكه نيازي اساسي است كه اگر از آن غفلت شود به تباهي بشريت خواهد انجاميد. جمعيت جامعه انساني رو به افزايش است و منابع موجود در گوي آبي رنگ زمين رو به كاهش. بشر براي ادامه بقا چاره‌اي جز كوچيدن ندارد.
از سويي ديگر تنوع نيازهاي جامعه بشري هر روز در حال گسترش است. ارتباطات، اطلاعات، حمل‌و‌نقل، انرژي و نياز به دانستن كه اصلي‌ترين دغدغه بشر است از ابتداي آفرينش تا روزي كه وعده آن داده شده است.
امروز ديگر براي همه مسجل است كه رفتن به فضا و اقامت در آن يكي از راه‌هاي اصلي رفع اين نيازها و يا بهبود آنها است.
ما در جايي قرار داريم كه حدود 60 سال از آغاز عصر فضا گذشته و تنها حدود 50 سال از سفر نخستين انسان به فضا سپري شده است. تاريخي كوتاه با دست‌آوردهايي بزرگ. در همين زمان اندك فرهنگ و هنر دانايي و توانايي چنان در آغوش مادر مهربان فضا رشد كرده است كه مي‌توان اثرات آن را در جزئي‌ترين امور زندگي روزمره ديد.
پژوهشگاه هوافضا بر اين باور است كه سفر خانم انوشه انصاري به فضا نگاه‌ها را متوجه نيازي چنين اساسي مي‌كند و انگيزه‌اي است براي نخبگان و انديشمندان جوان كشورمان تا آينده خود را در فضا جست‌وجو كنند.
بي‌شك سلوك، سخت‌كوشي، تهور و توجه فراوان انوشه انصاري به رشد فرهنگ، دانش و فن‌آوري، در كنار سفر مهم و تاريخي وي به آن‌ سوي مرز فضا، الگوي مناسبي براي هر دانش‌پژوه خواهد بود.
پژوهشگاه هوافضا براي خانم انوشه انصاري در سفر تاريخي خود به ايستگاه بين‌المللي فضايي آرزوي سفري سلامت و بازگشتي پيروزمندانه دارد.»