اخلاص در عمل، انسان را نجات مي‌دهد؛ زيرا اخلاص اكسير اعظم است، حتي دشمن قسم خورده انسان، يعني شيطان براي اخلاص ورزان حساب ويژه باز كرده و آنان را از جرگه گمراهان و فريب خوردگان بيرون برده است: «قال فبعزّتكَ لاغوِينّهم أجمعين إلّا عبادك منهم المخلَصين«﴿1﴾؛ به عزّت و جلال تو سوگند كه همه خلق را گمراه خواهم كرد، مگر خاصان از بندگانت كه دل از غير بريدند و براي تو خالص شدند. شيطان غير مخلَصين را مي‌تواند در حزب و دسته خود قرار دهد: «استحوذ عليهم الشّيطان فأنسهم ذِكرَ اللّه أولئك حزب الشيطان ألا إنّ حزب الشيطان هم الخاسرون«﴿2﴾؛ شيطان بر دل آنان سخت احاطه كرده كه فكر و ذكر خدا را به كلّي از دلشان برده است. آنان حزب شيطانند. اي مردم آگاه باشيد كه حزب شيطان به حقيقت زيانكاران جهانند.

****همه مؤمنان زنده‏اند ولي در بين راهيان إلي الله، شهدا سهم خاصي از زندگي دارند، ديگران از حياتي كه مخصوص شهيد است طرفي نمي‏بندند: ﴿لاتحسبن الذين قتلوا في سبيل الله أمواتاً بل أحياء عند ربهم يرزقون﴾(3) آنان تا آنجا كه بايد به سوي محور حيات بروند رفته و از حيات خاصه برخوردار شده‏اند، چنين نيست كه هركس مؤمن شد به حيات عالي راه پيدا كند، مؤمن نسبت به غير مؤمن زنده است نه اينكه نسبت به برتر از خود زنده باشد.

پا نوشت:

1 ـ سورهٔ ص، آيات 82 ـ 83

2 ـ سورهٔ مجادله، آيهٔ 19

3. سوره آل عمران، آيه 169.

ماخذ:
پايگاه اينترنتي موسسه اسرا