رییس مرکز علمی - کاربردی جهاد دانشگاهی مشهد گفت: آموزش مهارت محوری در حوزه صنعت، لازمه بومی‌سازی تکنولوژی روز است.

 به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی واحد مشهد، محمدعلی خلیلی‌فر افزود: در مرکز علمی - کاربردی جهاددانشگاهی مشهد، بنا داشتیم زمینه فعالیت‌مان را در سه زمینه فرهنگ و هنر، فنی و مهندسی و مدیریت و خدمات اجتماعی با تاسیس سه دانشکده متمرکز نماییم اما با توجه به تصمیمات مسوولان در این خصوص که مراکز علمی - کاربردی زیرمجموعه سازمان ملی مهارت شوند، این موضوع تاکنون به اجرا درنیامده است.

وی خاطرنشان کرد: در نگاه به تاریخچه تاسیس مراکز علمی - کاربردی در ابتدا هدف از تاسیس آن، پوشش خلائی بود که بین نیروهای دیپلم و کارشناس و تربیت تکنسین در صنعت و کارخانجات به عنوان نیروی کارآشنا وجود داشت، اما با گذشت زمان و با توجه به مشکلات متعدد به خصوص در بخش آموزش‌های صنعتی و کاربردی، این دانشگاه نیز مانند دیگر دانشگاه‌ها به سمت آموزش‌های آکادمیک سوق پیدا کرد؛ همچنین با توجه به اخذ مجوز پذیرش دانشجو در دوره‌های کاردانی به کارشناسی توسط مراکز علمی - کاربردی پس از گذشت حدود 14 سال از تاسیس، مسوولان دست‌اندرکار به این نتیجه رسیدند که این دانشگاه از اهداف اولیه خود دور شده و به جای تربیت نیروهای عملیاتی به سمت تربیت نیروی کارشناس و آکادمیک رفته است.

خلیلی‌فر یکی از علل عمده عدم موفقیت مراکز علمی - کاربردی در تربیت نیروی تکنسین را احتیاج مبرم به کارگاه‌های تخصصی عنوان کرد و گفت: از یک سو حضور دانشجویان در کارگاه‌ها با شرایط عملیاتی یا حضور در محل کار نیاز به هزینه بالایی برای مراکز داشت و از سوی دیگر عدم افزایش شهریه از سال 84  به ناچار این مراکز را به سمت آموزش رشته‌های علوم انسانی سوق داد.

وی افزود: اخذ پورسانت بالاسری توسط دانشگاه جامع که حدود 15 درصد شهریه بود، عدم تعریف سرفصل‌هایی متناسب با رشته‌های کاربردی و مورد نیاز بازار کار و بلاتکلیفی حدود 600 هزار دانشجوی این دانشگاه در سراسر کشور، مسوولان امر را با بحران جدی روبه‌رو ساخت.

رییس مرکز علمی - کاربردی جهاددانشگاهی مشهد همچنین به مشکل آموزش و پرورش در بحث آموزش‌های فنی و حرفه‌ای که عملا با افت پذیرش مواجه شده بود، اشاره کرد و گفت: پس از بررسی شرایط موجود، تصمیم‌گیرندگان بر آن شدند تا سازمانی به عنوان «سازمان ملی مهارت» شکل بگیرد و مراکز فنی و حرفه‌ای آموزش و پرورش و دانشگاه جامع در آن ادغام شود تا آموزش‌ها به سمت ماهیت اصلی خود که همان تربیت تکنسین مطابق با نیاز بازار کار بود، برگردد.

وی ادامه داد: این موضوع در سال 89 مطرح و به شدت مورد پیگیری قرار گرفت به نحوی که در مقطعی تصمیم گرفته شد تا به شکل گذشته مراکز علمی - کاربردی دانشجو پذیرش نکنند و به نوعی بحث تعطیلی این مراکز پیش آمد که تنش جدیدی در این مراکز بود و در نهایت تصمیم بر آن شد تا سازمان ملی مهارت شکل بگیرد و آیین‌نامه‌ها، دستورالعمل‌ها و سرفصل‌های جدید برای دروس با تاکید بر شغل محوری رشته‌ها و جذب صد درصدی فارغ‌التحصیلان دانشجویان، نوشته شود و ساختار جدیدی در این نوع آموزش‌ها شکل بگیرد.

وی با خوب خواندن این ایده خاطرنشان کرد: هم ‌اکنون این پروسه در حال انجام است، اما مشکلی که همچنان لاینحل باقی مانده موضوع شهریه و سرفصل‌های دروس است؛ اینکه وقتی رشته‌ها به صورت شغل محوری تعریف می‌شود نیاز به سرمایه‌گذاری زیادی دارد که در توان بخش خصوصی نخواهد بود یا آن را با مشکل روبه‌رو خواهد کرد مگر آنکه برایش راهکاری اندیشیده شود و یا اینکه بخش خصوصی را ناچار می‌کند تا از کیفیت کارش بکاهد.

خلیلی‌فر با بیان اینکه در حال حاضر اهمیت موضوع آموزش در جامعه بر هیچکس پوشیده نیست، گفت: وقتی کیفیت آموزش پایین بیاید، فارغ‌التحصیلان نیز کارآیی لازم را نخواهند داشت و در بدو ورود به بازار کار، عدم کارآیی‌شان به کل جامعه باز خواهد گشت و آن را دچار رکود یا عدم پیشرفت خواهد کرد.

وی ابراز امیدواری کرد با تشکیل سازمان ملی مهارت و تصمیماتی که در خصوص تدوین رشته‌های مهارتی در سطوح مختلف از کاردانی تا دکترا گرفته شده، بتواند به نحو شایسته‌ای به اجرا درآید تا شاهد تربیت نیروهای کارآمد و موردنیاز جامعه در آینده نزدیک باشیم.

رییس مرکز علمی - کاربردی جهاددانشگاهی مشهد همچنین بر اصل مهارت و تجربه در آموزش‌های علمی - کاربردی در آینده تاکید کرد و گفت: درباره آموزش‌های مهارت محور، بحث آکادمیک و پدیده‌های نو و علمی روز مدنظر ما نیست بلکه بحث اشتغال و تربیت نیروهایی است که بتوانند چرخ صنعت را به گردش درآورند.

وی ادامه داد: در خصوص صنعت با توجه به تخصصی شدن رشته‌ها نیاز به یک سری مهارت‌ها احساس می‌شود که در دانشگاه و با تحقیق و پژوهش، به دست نمی‌آید، موضوعاتی که حدود 10 یا 20 سال گذشته وارد صنعت شده و به صورت انبوه وارد تجارت و زندگی عادی مردم شده است. اینگونه مهارت‌ها در حوزه علمی-کاربردی به افراد آموزش داده می‌شود، افرادی که بتوانند یاد بگیرند از تکنولوژی‌های روز دنیا که در حال تکامل است، استفاده کنند یا در سطوح عالی بتوانند این تکنولوژی را به کشور وارد و به صورت بومی مورد استفاده قرار دهند.الف/ر