پنجمین جلسه هفتگی سلسله کارگاههای تخصصی آشنایی با مکاتب ادبی و شناخت عناصر داستانی با نقد و بررسی مکتب ادبی پارناسیسم و شناخت عنصر داستانی درونمایه و محتوا در داستان کوتاه و ویژگی های آن از سوی اداره فعالیت های ادبی و هنری معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی واحد تربیت معلم حضور دانشجویان رشته ادبیات داستانی و ادبیات فارسی روز گذشته در سالن شماره 5 دانشگاه تربیت معلم برگزار شد .
به گزارش روابط عمومی جهاد دانشگاهی واحد تربیت معلم ، مهدی رحیمی ، دبیرکانون داستان نویسی و نقد داستان معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی واحد تربیت معلم در این کارگاه به بررسی مکتب ادبی پارناسیسم پرداخته و گفت : «پارناسیسم از جمله مكتب هاي ادبي است كه در اواخر نيمه دوم قرن نوزدهم در شعرفرانسه به وجود آمد ، پيروان اين مكتب كه به پارناسين ها معروفند ، معتقد بودند كه خصوصيت و شخصيت شاعر بايد از شعر حذف شود ، پارناسين ها ، موضوع شعرهاي خود را از تاريخ ، فلسفه ، علوم و طبيعت مي گرفتند و به علت عدم اعتقادي كه به جامعه داشتند و در حقيقت براي فرار از زندگي روزمره و نشان دادن بي اعتنايي وبي توجهي نسبت به آنچه در اطرافشان مي گذشت ، گاه به مضامين آثار كلاسيك يونان و روم رو مي كردند . »
وی در ادامه گفت : « پارناسين ها به طور كلي از ذهنيت گرايي روگردان بودند و اين نظر تئوفيل گوتيه ، نويسندة فرانسوي را كه گفته بود شعر عيناً مجسمه است و شاعر بايد مانند مجسمه ساز شعرش را به صورتي ملموس درآورد ، دستورالعمل كارخود قراردادند و براساس آن به صنعتگري در شعر پرداختند ، از اين جهت ، شعرهاي پيروان اين مكتب اغلب مانند مجسمه ، تراش خورده و پرداخت شده است و در آن توجه فوق العاده نسبت به ظرافت ها و زيبايي هاي زبان و همچنين قافيه  و فرم يا شكل به چشم مي خورد و به همين دليل است كه بعضي ، هرنوع شعري را كه به شكل گرايش داشته باشد ، شعر پارناس مي نامند. »
دبیرکانون داستان نویسی و نقد داستان معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی واحد تربیت معلم  در ادامه گفت : « مكتب پارناس ، هرچند با فردگرايي پيروان مكتب رمانتيسم يعني اصل مهم مورد نظر پيروان مكتب زيبايي گرايي و نظرية هنر براي هنر ( زيبايي گرايي ) مخالف بود و در حقيقت عكس العملي برضد مكتب رمانتيسم به شمار مي آمد ، اما در عين حال با كنار گذاشتن علائق اجتماعي و اخلاقي و توجه به شكل و زيبايي اثر ، به نظرية هنر براي هنر نزديك شده بود و حتي بعضي از دستورالعمل هاي خود را از نظريات تئوفيل گوتيه ، مبلغ نظرية هنر براي هنر گرفته بود. ازميان نزيديك به پنجاه شاعر وابسته به اين مكتب ، لوكنت دوليل ، به عنوان بنيانگذار و سولوي پرودوم ، فرانسوا كوپه و ژوزه ماريا دوهرديا ، بزرگ ترين شاعران اين مكتب شناخته شده اند . »
وی خاطر نشان کرد «  شعر غيرشخصي فرانسوا كوپه و سولي پرودوم اين دو شاعر را به مكتب ناتوراليسم نزديك كرده است ، در حدود سال هاي 1870 ميلادي ، نظريه هاي مكتب پارناس در انگلستان نيز شناخته و شايع شد ، ادموندگس ، آستن دوبسون و آندولانگ به عنوان پارناسين هاي انگليسي معروف شده اند كه از ميان عقايد و نظريات پارناسين هاي فرانسوي به خصوص توجه به شكل را پذيرفته اند. »
وی در پایان گفت : « مكتب پارناس نام خود را از نشريه اي كه هواداران اين مكتب منتشر مي كردند گرفته است و پارناس (Parnassus  ) نام كوهي است در يونان كه بنا به عقيدة يونانيان قديم ، آپولون خداي شعر و موزهاي نگهبان هنرهاي زيبا ، در آن مي زيستند ، اين كلمه ، اصلاحاً به هر نوع فعاليت هنري و به خصوص شعر  اطلاق  مي شود و نيز به مفهوم محل فعاليت هنري و همچنين به منزلة نماد  براي الهام  شعري به كار مي رود. »