يك عضو هيات علمي دانشگاه تربيت معلم گفت: عدالت در انديشه‌ي حضرت علي (ع) گستره‌ي وسيعي را در بر مي‌گيرد و خط مشي امام علي (ع) در عدالت سياسي، رعايت حقوق شهروندي در همه‌ي ابعاد است.
حجت‌الاسلام‌والمسلمين مصطفي‌پور، در سمینار « عدالت علوی » که به همت معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی واحد تربیت معلم برگزار شد با اشاره به رعايت نشدن عدالت در جامعه گفت: « اگر عدالت در جامعه حاكم شود فقيري در جامعه وجود نخواهد داشت و فسادي شكل نمي‌گيرد. عده‌اي در جامعه از طريق مزايا، نفوذ و اعمال توصيه‌، به رانت‌خواري مي‌پردازند در حالي كه در نظام علوي توصيه‌پذيري وجود نداشته است. پس ما بايد براي ريشه‌كني فقر و فساد و تبعيض در جامعه برنامه‌ريزي كنيم. »
وي تاكيد كرد: « در ديدگاه امام علي (ع) اگر عدالت رعايت شود، حقوق بشر رعايت مي‌شود و حقوق انسان از آن جهت كه انسان است حفظ مي‌شود. تقوا، عدالت و معنويت دژ مستحكمي است كه هر كس وارد اين دژ شود مي‌تواند به ارزش‌هاي متعالي انساني به ويژه عدالت دست يابد. »
اين استاد دانشگاه در مورد توجه به خواست عموم مردم در رعايت عدالت، گفت:  « شرط خواستن رعايت عدالت حضور در صحنه‌ها و نظارت است. اگر هر فرد بخواهد مجري عدالت باشد و با تعدي كننده از عدالت ولو در حد گفتار برخورد كند، طبيعتا عدالت مطلوب امام علي (ع) در جامعه تحقق مي‌يابد. »
مصطفي‌پور، با تاكيد بر لزوم اجراي خط و مشي امام علي (ع) در جامعه ابراز داشت:  « گرچه شرايط زمان ما با زمان حضرت علي (ع) متفاوت است و جامعه‌ي ما از پيچيدگي و گستردگي زيادي برخوردار است، اما خط و مشي‌هاي كلي كه در چارچوب الگوهاي زمان پيامبر اكرم (ص) و امام علي (ع) است، در قانون اساسي ما وجود دارد و در همه‌ي اينها به مسأله‌ي عدالت توجه شده است. »
وي يادآور شد: « يكي از مسائل در رعايت عدالت، لزوم اجراي عدالت است. به طور مثال حضرت علي (ع) اين را به دور از انصاف مي‌داند كه يك فرد تا زماني كه توان دارد براي رفع نياز جامعه در صحنه حضور داشته باشد و به محض فرا رسيدن دوران پيري از دور خارج شود. نظام اجتماعي در يك نظام عادلانه بايد داراي برنامه‌ريزي عادلانه باشد كه انسان حتي در دوران پيري با مشكل روبه‌رو نشود و بتواند با رفاه زندگي دنيوي خود را به پيش برد. »
عضو هيات علمي دانشگاه تربيت معلم با اشاره به وجود برخي خطبه‌ها و نامه‌ها در نهج‌البلاغه در خصوص عدالت، گفت:  « عدالت از محوري‌ترين انديشه‌هاي اجتماعي و سياسي امام علي (ع) به شمار مي‌رود تا جايي كه در مقايسه‌ي بين جود و بخشش و عدالت، حضرت علي (ع) اجراي عدالت در جامعه را رسيدن همگان به حقوق خود مي‌داند اما جود و بخشش تعلق به عده‌اي اندك دارد. اگر عدالت در جامعه وجود داشته باشد هر چيز در جاي خود قرار مي‌گيرد و نيازي به جود و بخشش جز در شرايط استثنايي نيست. »
مصطفي‌پور ادامه داد: « امام علي (ع) در محراب عبادت و به دليل سختگيري در اجراي عدالت به شهادت رسيد. خط و مشي آن حضرت براي اجراي عدالت در جامعه به گونه‌اي بود كه براي يك عده غيرقابل تحمل بود لذا نتوانستند اجراي عدالت علوي را تحمل كنند و آن حضرت را به شهادت رساندند. »
استاد دانشگاه تربيت معلم در بخش ديگري از سخنان خود گفت: « امام علي (ع) با رسيدن به قدرت طي يك سخنراني اعلام كرد كه براي تحقق عدالت بر گلوي تبعيض فشار خواهد آورد، تا همگان را به حقوق خود برساند. حضرت علي (ع) در خطبه‌ي 209 نهج‌البلاغه به همگامي ائمه‌ي عدل با ضعيف‌ترين مردم در چگونگي زندگي اشاره مي‌كند و بر پيشگامي امامان بر اجراي عدالت تاكيد مي‌كند. »
اين پژوهشگر در خصوص نامه‌ي امام علي (ع) به مالك اشتر، گفت: «  امام علي (ع) در فراز 3 عهدنامه‌ي مالك اشتر به وي دستور مي‌دهد كه چون همگان انسان هستند بايد با آنها برخورد يكسان داشت و نسبت به همه‌ي آنها با رحمت و لطف و محبت برخورد كرد و در واقع عهدنامه‌ي مالك منشور حكومت علوي است. »
مصطفي‌پور افزود: « در ديدگاه امام علي (ع) در جايي كه حقوق افراد مساوي باشد رعايت حقوق همگان عدالت است اما در آن جا كه استحقاق‌هاي گوناگون براي افراد وجود دارد برخورد يكسان ظلم است. در خط و مشي رعايت حقوق شهروندي امام علي (ع) همه‌ي افراد يك جور نمي‌انديشند و با يك باور زندگي نمي‌كنند. اقليت‌هاي مذهبي يا منحرفان فكري كه ضرري به اصل نظام نمي‌زنند نبايد به دليل اعتقاد و انديشه از حق خود محروم شوند. »