حسن جمشيدي، مدير گروه پژوهشي فلسفه، در مراسمي كه به‏مناسبت ولادت امام رضا(ع) در سازمان مركزي جهاددانشگاهي مشهد برگزار شد، گفت:در مورد زندگي امام رضا(ع) با پرسش‏هاي جدي روبه‏رو هستيم و اين به‏جهت ساختار اعتقادي ماست.
وي با بيان اين مطلب كه در رابطه با زندگي ائمه(ع)، ما با دو رويكرد مواجه هستيم، گفت : در رويكرد اول، ما يك‏سري مباني اعتقادي را براي خود مشخص مي‏كنيم، چون اين مباني و معتقدات، سايه بر زندگي ما مي‏اندازد، بالطبع در حوزة مطالعاتي هم ساية خودش را خواهد انداخت و بر همان اساس، ما زندگي ائمه را مورد مطالعه قرار مي‏دهيم. با اين رويكرد، ما قبلاً اعتقاداتي را براي خودمان مسلم انگاشته‏ايم و حالا براساس آنها به‏سراغ زندگي ائمه مي‏رويم. رويكرد ديگر اين است كه اعتقادات ما درست است و مي‏تواند مباني مطالعاتي ما قرار گيرد، ولي اين اعتقادات ما، خودش بايد بر چيزي استوار باشد. مثلاً اگر معتقديم امام معصوم است، اين عقيده بايد بر چيزي استوار باشد.
وي ادامه داد: ائمه، تعامل‏هاي متفاوتي داشته‏اند و يكي از اين تعامل‏ها هم تعامل با حكام بوده است. ما اين را از دل تاريخ درمي‏آوريم كه تعامل ائمه با حكام چگونه بوده است. 
وي در پايان اظهار داشت:امامان هميشه در تعارض با حكومت نبودند، بلكه در تعارض با ستم بودند. ائمه مي‏خواسته‏اند با ستم برخورد كنند. ممكن است در پاره‏اي موارد، ستم و حكومت با هم جمع شوند، اما درنهايت، هدف ائمه(ع)، مبارزه با ستم بوده است.ح/الف