عکاس ایسنای خوزستان در جشنواره عكس فتوژورناليسم آمريكا مدال برنز گرفت
خيلي كم و سخت حرف ميزند و زبان دوربينش را به تمام زبانهاي دنيا ترجيح ميدهد. كسب چند عنوان برتر در جشنوارههاي داخلي و خارجي بهانهاي شد تا نظر وي را راجع به عكاسي خبري و علاقهمنديهايش در اين زمينه جويا شويم.
به گزارش روابط عمومی جهاد دانشگاهی خوزستان امين نظري در خصوص سوژه های عکاسی خود اظهار داشت: گاهی وقتها به صورت تصادفی به سوژهای برخورد میکنم، بعضی اوقات هم با برنامهریزی و با ذهنیت قبلی موضوعی را انتخاب میکنم و گاهی هم از خلال برنامههای خبری سوژههایي را برای عکاسی پیدا میکنم كه بعضي از آنها تبديل به بهترين عكسهاي من ميشوند.
وي كه در سرويس عكس خبرگزاري ايسناي خوزستان فعاليت ميكند، ادامه ميدهد: عكاسی بخش از زندگي من است و پيش از اينكه شغل من باشد عشق و علاقه من و تنها چيزي است كه مرا پر از انگيزه و انرژي ميكند.
عكاس ايسنا گفت: در كارم سعي ميكنم موقعيتهاي اجتماعي خوزستان را به خوبي نشان دهم؛ استان ما با اين كه سهم عمدهاي در توليد منابع كشور دارد، اما محروميت در ميان مردم آن بسيار مشهود است و همين تضاد اين خطه را به يكي از پرسوژه ترين استانها براي عكاسي تبديل كرده است.
وي با بيان اينكه رنگ، فرم و محتوا از پارامترهاي جذاب عكس هستند، ادامه ميدهد: همیشه پرداختن به جنبه های فرمالیستی موضوع برای من از اهمیت بالاتری برخوردار است تا صرفا پرداختن به مفهوم آن.
اين عكاس خوزستاني كه تحصيلات عكاسي خود را در دانشكده خبر تهران گذرانده است، ميگويد: پس از سپري كردن تحصيلات خود وقتي به خوزستان برگشتم نگاه عميقتري نسبت به محيط پيرامون خودم پيدا كردم و تازه متوجه شدم كه در بيست و سه سال گذشته از عمرم هيچ وقت از چشمانم به درستي استفاده نكرده بودم.
وي ادامه ميداد: معمولا ما انسانها آنقدر درگير روزمرهگي شدهايم كه از اتفاقات محیط پیرامون خود غافليم و يا به سادگي از كنار آنها مي گذريم. همان رويدادهايي كه در مدتزمان كوتاهي اتفاق ميافتند. ما معمولا هيچوقت جز براي خريدن چيزي در نگاهكردن كنجكاوي به خرج نميدهيم. ولی عكاس نگاه کنجكاوتري نسبت به اطراف خود دارد و در ديدن موضوعات تيزبينتر است و اين توانايي را دارد كه از همان اتفاقات روزمره لحظههايي را ثبت كند كه چشماندازهاي تازهاي را پيش چشمان مخاطب باز كند و ديگران را به حيرت وا دارد.
نظري به عكاسی مستند اجتماعي بيشتر از عكاسی هنري علاقه دارد و معتقد است که روابط اجتماعي او از پشت دوربين بهدنبال گرفتن عكسهاي مستند اجتماعي بسيار بهبود يافته است؛ ميگويد: مردم معمولا به دوربين عادت ندارند و همین امر نزديك شدن به موضوعات را برای عكاس خيلي سخت ميكند.
از آنجاییکه عکاسی مستند کاملا واقع گرا و انسانمحور است، مشكلترين بخش كار یک عکاس مستند، نزديك شدن به مردم است كه هميشه کنجکاوی به خرج میدهند. چرا كه فكر ميكنند كسي خيلي بايد بيكار باشد كه دوربين به دست دنبال مردم راه بيافتد.
اين عكاس خبري به عكاسي از كودكان بسيار علاقهمند است و معتقد است كودكان دنياي صادقي دارند و اين صداقت جذابيت خاصي به عكس ميدهد و به راحتي در عكسها نمايان ميشود.
عكاسي كودكان انگيزه و اميد به من ميدهد و مرا به دنياي كودكيام باز ميگرداند.
او ميافزايد: هرچند عكس يك حالت منجمد است و هيچ عملي چون تحرك، تداوم و صوت در آن دخالت ندارد. معمولا چيزهايي كه در طول روز با آنها مواجه ميشويم، در اثر گذشت زمان و اتفاقات بعدي، فراموشمان ميشود اما اهمیت عکاسی از آنجا ناشی میشود که لحظههای جاری زندگی را در قابهای کوچکی به نام عکس جاودانه میسازد.
نظري از عكسهاي خبري كه تاريخ مصرفدار هستند زياد خوشش نميآيد و ميگويد: اين عكسها كاربردي غير از خبر ندارند و ترجيح ميدهم از كودكان در حال شنا در يك كانال آب گلآلود عكاسي كنم تا از يك نشست مطبوعاتي.
عكاس ايسنا كه اخيرا موفق به كسب مدال برنز از جشنواره عكس فتوژورناليسم آمريكا شده است، اظهار داشت: در اين جشنواره كه در 2 بخش آزاد و علایق انسانی برگزار شده بود، با چهار عكس در موضوع آزادشركت كردم، که هر چهار عكس به بخش مسابقه راه يافتند و يك عكس با موضوع ميدان مين در اين جشنواره موفق به دريافت مدال برنز شد.الف/ر
١١:٠٢ ٢٨/٠٦/١٣٨٩