نخستين جلسه از سلسله نشست‌هاي  زبان بدن به همت معاونت فرهنگي جهاد دانشگاهي واحد تربيت معلم برگزار شد.

نخستين جلسه از سلسله نشست‌هاي  زبان بدن به همت معاونت فرهنگي جهاد دانشگاهي واحد تربيت معلم برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی واحد تربيت معلم، عبدالله قاسم تبار، ‌عضو هيات علمي دانشگاه تربيت معلم در اين نشست با تاكيد بر اينكه زندگي بدون ارتباط امكان‌پذير نيست، گفت: بهترين نوع ارتباط، ارتباط انسان با خالق هستي است اما ارتباط با جامعه و افراد يكي از راه‌هاي رساندن انسان به ارتباط با خالق است.

وي افزود: به دليل رشد تكنولوژي‌هاي جديد انسان امروزه منزوي‌تر از قبل است و نياز به ارتباطات بيشتري دارد، ولي ارتباطات دنياي كنوني ماشين محور است و گسستني است و براي تقويت ارتباطات بايد برروي ارتباطات معنوي تحقيق شود.

قاسم‌تبار فرآيند يك ارتباط را داراي چهار عنصر فرستنده، كانال ارتباطي، پيام و دريافت كننده پيام دانست و گفت: زماني يك ارتباط برقرار مي‌شود كه پيام فرستنده به گيرنده به شرط اينكه منظور فرستنده توسط گيرنده درك شود، دريافت شود.

اين مدرس دانشگاه با اشاره به انواع ارتباط گفت: ارتباط درون فردي، ارتباط گروهي و جمعي و ارتباط ميان فردي از انواع ارتباط هستند و حرف زدن كودكان با خود يك نوع ارتباط درون فردي است و اگر در ارتباط مخاطبان مشخص باشند، ارتباط گروهي و اگر مخاطبان مشخص نباشند، ارتباط جمعي است.

قاسم‌تبار تصريح كرد: گشودگي، همدلي، همدردي، حمايتگري، تساوي، خودشناسي و افزايش آگاهي، شناسايي افكار تحريف شده و نسبت گرايي از عوامل موثر در ايجاد يك ارتباط موثر است.

وي گشودگي را شامل دو بعد صداقت و صراحت دانست و افزود: احساسات و افكار خود را به طرف مقابل بگوييد و اگر دو طرف در يك ارتباط صداقت داشته باشند ارتباط راحت‌تر ايجاد مي‌شود و باعث اعتماد بيش‌تري مي‌شود.

اين پژوهشگر با تاكيد بر اينكه بايد موانع فكري ارتباطات ناموثر بررسي شود، گفت: همدلي در ارتباط يعني احساس طرف مقابل را درك كردن و يك عكس‌العمل مناسب نشان دادن و همدلي يك تواق دو طرفه است و تفاوت آن با همدردي اين است كه در همدلي منطق و راهكار وجود دارد ولي در همدردي راه‌حل ارائه نمي‌شود.ح/الف