به همت جهاد دانشگاهی سیستان و بلوچستان؛ همایش بزرگداشت مسیحای پارسی حکیم ابوالقاسم فردوسی در تالار فردوسی دانشگاه سیستان و بلوچستان برگزار شد.

 به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی واحد سیستان و بلوچستان ،مرحله نهایی طرح ملی «مسیحای پارسی » با همکاری این واحد و سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی و با حضور دکتر توسی وند رئیس بنیاد فردوسی و جمع کثیری از اساتید و دانشجویان در زاهدان برگزار شد.

در ابتدای این همایش رئیس جهاد دانشگاهی سیستان و بلوچستان ضمن تبریک بزرگداشت روز فردوسی گفت: شاهنامه فردوسی حافظ راستین سنت های ملی و شناسنامه قوم ایرانی است. صفدری بیان کرد: شاید بی وجود این اثر بزرگ بسیاری از عناصر مثبت فرهنگ آباء و اجدادی ما در طوفان حوادث تاریخی نابود می شد و یا اثری از آنها باقی نمی ماند. به گفته وی، فردوسی با خلق حماسه عظیم خود، برخورد و مواجهه دو فرهنگ ایران و اسلام را به بهترین روش ممکن عینیت بخشید. صفدری در ادامه اظهار داشت: تفکر فردوسی و اندیشه حاکم بر شاهنامه همیشه مدافع خوبی ها در برابر ظلم و تباهی است. رئیس جهاد دانشگاهی سیستان و بلوچستان تاکید کرد: در اثر گرانبهای فردوسی رسوم، آداب و شیوه زندگی مردم ایران کهن به نقل از مردم قدیم مطرح شده که از طریق مطالعه می توان آنها را بدست آورد. وی ادامه داد: شاهنامه فردوسی ماخذ جامعه شناسی تاریخی ایران کهن است و استوار بر ایمان به اصول اخلاقی است.

در ادامه این همایش رئیس بنیاد فردوسی ایران نیز ضمن بزرگداشت این روز گفت: شاهنامه، نامه به شاهان است و کتابی نیست که از شاهان تعریف و تمجید کند. دکتر توسی وند بیان کرد: شاهنامه فردوسی برای ما سند هویت ایران و ایرانی است و مهمترین اندیشه های اخلاقی حاکم بر شاهنامه در این اثر گرانمایه به روشنی آشکار است. به گفته وی فردوسی شاعری است که درباره خرد و خردورزی سخن گفته است. توسی وند تصریح کرد: یکی ازخصوصیات بارز شاهنامه توجه ویژه به مباحث پزشکی آن است که با مطالعه دقیق و عمیق این اثر گرانبها به درستی به آنها دست پیدا خواهیم کرد. وی افزود: به باور فردوسی علم پزشکی ایران از هزاره سوم شروع می شود و ایرانیان در این زمینه بسیار موفق عمل کرده اند. وی ادامه داد: مهمترین و مشهورترین اشاره پزشکی شاهنامه شرح تولد رستم است که به علت درشت بودن جثه نوزاد به دستور سیمرغ موبد پزشکی او را با شکافتن پهلوی روادبه به دنیا می آورد. توسی وند بیان کرد: در جنگ رستم و اسفندیار با توجه به زخمی شدن شدید رستم و رخش خود سیمرغ شخصا به معاینه زخم ها پرداخته است که این امر نیز موید شاهنامه فردوسی به علم پزشکی است.

وی همچنین با اشاره به گیاهان داوریی و درمان آنها نیز گفت: فردوسی در شاهنامه خود چندین بار به این موضوع اشاره کرده است به گونه ای که استفاده از گیاهان دارویی در دوران کهن هنری عظیم نزد ایرانیان بوده است. وی ادامه داد: فن هوشبری و هوش آوری نیز از موضوعات دیگری است که فردوسی در شاهنامه خود اشاره کرده و با تعمق در آنها می توان فهمید که ارتباط مستقیمی با علم پزشکی داشته اند. رئیس بنیاد فردوسی ایران اظهار کرد: مشاوره پزشکی نیز از جمله خصوصیات بارز دیگر شاهنامه فردوسی است.

 وی تاکید کرد: پزشکی ایرانیان از دوران پیشگامان آن زمان و پادشاهی جمشید آغاز گردیده است. توسی وند در ادامه خاطر نشان کرد: فردوسی از آگاهی پزشکی چنین یاد می کند که در آن زمان ایرانیان به استفاده از داروها، جراحی، التیام زخم ها احاطه کامل داشته اند.

 رئیس بنیاد فردوسی ایران در پایان گفت: پزشکی در دوران کهن ایرانی و اسلامی به سه صورت پزشکی با دارو، پزشکی با چاقو و پزشکی با سخن و موعظه همراه بوده است که در سراسر جهان این علم کهن ایرانیان سرآمد همه دورانها قلمداد می شده است. لازم به ذکر است که این همایش با همنوایی نقال و مرشد زورخانه همراه بود که با استقبال بی نظیر شرکت کنندگان روبرو شد.الف/ر