مطالعات پژوهشگران پژوهشكده فن‌آوري‌هاي نوين علوم پزشكي جهاددانشگاهي- ابن‌سينا نشان مي دهد عناصر كمياب نقش فيزيولوژيك موثري در ناباروري دارند. 
به گزارش روابط عمومي پژوهشكده فن‌آوري‌هاي نوين علوم پزشكي جهاد دانشگاهي- ابن‌سينا، غلظت عناصر كمياب در مايع مني (semen) مردان بارور و نابارور متفاوت بوده و ميزان غلظت اين عناصر در باروري مردان مؤثر مي‌باشند.
دكتر صدرالدين محمدي متخصص بيوشيمي و عضو گروه فرآورده‌هاي تشخيص طبي پژوهشكده ابن‌سينا اظهار داشت: « هدف از اينگونه مطالعات، مقايسه غلظت عناصر كمياب در مايع مني (سيمن) مردان بارور و نابارور و بيان تأثير اين عناصر در باروري مردان مي‌باشد».
در اين بررسي، مشخص شد غلظت كلسيم در همه گروه‌هاي بارور و نابارور بيشتر از غلظت عناصر ديگر بوده و تأثير آن بر متيليتي اسپرم و القاء واكنش سلول جنسي در اسپرم پستانداران مي‌باشد.
دومين عنصري كه بعد از كلسيم از بيشترين غلظت در مايع مني برخوردار است، عنصر «روي» مي‌باشد كه همراه با منيزيم، اثرات تحريك كنندگي و مهاركنندگي بر حركت اسپرم اعمال مي‌كند.
مس به عنوان عنصري كه سميت زيادي بر اسپرم ايجاد مي‌كند در گروه‌هاي نابارور بيشتر از گروه‌هاي بارور گزارش شده است.
لازم به ذكر است، ناباروري در مردان ممكن است با ناهنجاري‌هاي مثل انسداد اپيديديميس، اختلال ايمونولوژيكي و عفونت موضعي همراه باشد.
گفتني است،با توجه به اينكه در حال حاضر درك درستي از نقش فيزيولوژيك عناصر كمياب و ارتباط آن با ناباروري وجود ندارد با پيشرفت تكنيك‌هاي مربوط به آناليز عناصر كمياب در سيمن و مايعات بيولوژيك ديگر، پژوهش‌ها در اين حوزه افزايش يافته است.ح/الف