تشخيص پيش از لانه‌گزيني گرچه امر جديدي است ولي در انسان اصول كاربردهاي باليني آن در دهة گذشته پايه‌ريزي گرديده و امروزه بعنوان يك روش جايگزين براي تشخيص پيش از تولد يا PND بكار گرفته مي‌شود.
به گزارش روابط عمومي پژوهشكده فناوري هاي علوم پزشكي جهاددانشگاهي،در حال حاضر PGD تنها روش ممكن براي زوجيني است كه در معرض داشتن فرزند مبتلا به بيماري‌هاي ژنتيكي قرار دارند و در ضمن به دلايل قانوني، مذهبي و .... نمي‌توانند سقط جنين را در صورت مبتلا بودن جنين تجربه نمايند.
گفتني است كه تشخيص ژنتيكي پيش از لانه‌گزيني يا PGD روشي است كه امكان بررسي ژنتيكي جنين‌ها را قبل از ورود به رحم و شروع حاملگي فراهم مي‌سازد. بدين منظور از جنين‌هاي بدست آمده به روش لقاح آزمايشگاهي (IVF) يك يا دو سلول به عنوان نمونه برداشته (بيوپسي) مي‌شود و از نظر بيماري ژنتيكي خاصي مورد بررسي قرار مي‌گيرد. اگر سلول بيوپسي شده مبتلا نباشد، آنگاه مي‌توان نتيجه‌گيري نمود كه جنين سالم به رحم مادر منتقل مي‌گردد تا حاملگي آغاز شود. PGD همواره با IVF همراه است و براي زوجين بارور و نابارور به كار مي‌رود. بر خلاف اظهاراتي كه اخيراً در برنامه‌هاي پخش شده در رسانه‌هاي تصويري، شنيداري و نوشتاري شاهد مي‌باشيم، اولين مورد PGD كه به تولد نوزاد منجر شد در سال 1989 براي يك بيماري وابسته به x انجام گرفت و امروزه اين روش براي هر بيماري كه ترادف ژني آن شناخته شده باشد امكانپذير است و روز به روز بر تعداد مراكزي كه در آنها PGD انجام مي‌شود، افزوده مي‌گردد.
در كشور ايران نيز انجام اين روش توسط مراكز درماني جهت تعيين جنسيت جنين و همچنين تشخيص بيماري‌هاي ژنتيكي پيش از تولد، سابقة چندين ساله داشته و نوزادان فراواني به سلامت با استفاده از اين روش متولد گرديده‌اند. يقيناً بيان اينكه چنين خدماتي در كشور براي نخستين بار به تولد نوزاد انجاميده است، برخلاف اظهارات اعلام شده، به تنزل و عدم شناسايي جايگاه واقعي و پيشرفت چشمگيري كه ايران اسلامي در حوزه‌هاي پزشكي داشته و گام‌هاي وسيعي كه تاكنون برداشته است در سطح دنيا خواهد انجاميد.ح/الف