رييس پژوهشکده گياهان دارويي جهاد دانشگاهي از توليد گياه رو به انقراض سرخدار در مجموعه جهاد دانشگاهي مازندران با حمايت سازمان جهاد کشاورزي استان در آينده نزديك خبر داد.
شمسعلي رضازاده در گفت‌و‌گو با خبرنگار پژوهشي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) در مازندران با اشاره به اينکه توسعه و توليد گياهان دارويي در مازندران از برنامه هاي عمده اين پژوهشکده است، موقعيت مازندران را به لحاظ جغرافيايي و علمي براي پرورش و پژوهش گياهان دارويي بسيار مناسب عنوان کرد و افزود : حجم عمده فارغ التحصيلان در اين زمينه در مازندران ويژگي خاصي را براي اين استان در بخش پژوهش گياهان دارويي ايجاد کرده است.
رييس پژوهشكده گياهان دارويي جهاد دانشگاهي تصريح كرد: پيدا کردن گياهان مؤثر براي درمان ديابت، اولويت اول پژوهشي و استحصال مواد اوليه از گياهان دارويي نيز در اولويت بعدي بخش پژوهشي اين مركز قرار دارد.
وي به فعاليت اين پژوهشکده در زمينه کشاورزي اشاره کرد و گفت: بالا بردن ميزان مواد مؤثر گياهان کاشته شده در ايران و توليد گياهان دارويي با روش هاي جديد مانند کشت بافت و ازدياد سلولي از برنامه‌هاي پژوهشکده در اين زمينه است .
رييس مرکز رشد فن‌آوري گياهان دارويي جهاد دانشگاهي با بيان اينکه گياهان دارويي در دنيا به عنوان يک مقوله پر جاذبه و اقتصادي مطرح است، تصريح کرد : متأسفانه ايران نيم درصد از بازار مصرف گياهان دارويي جهان را پوشش مي دهد که براي افزايش اين سهم بايد بخش پژوهشي و آموزشي خود را ارتقاء دهيم .
به گزارش ايسنا، درخت سرخدار با نام علمي .Taxus baccata L. يكي از سوزني برگان متعلق به خانواده Taxaceae است.
سرخدار، درختي است سايه پسند كه به صورت مخلوط با ساير گونه‌هاي جنگلي در اشكوب زيرين جنگل‌هاي مرطوب نواحي مديترانه‌يي و برخي نقاط آسيا مثل شمال ايران يافت مي‌شود. ارزش دارويي گونه T. baccata به واسطه وجود ماده Paclitaxel با نام تجاري تاكسول در برگ‌هاي سوزني آن مي‌باشد.
تاكسول با تشكيل دوك تقسيم غيرطبيعي، موجب توقف رونويسي DNA در مرحله G2/M تقسيم ميتوز شده و بدين ترتيب موجب مرگ سلول‌هاي در حال تكثير مي‌شود. تاكسول در سال 1977 براي درمان سرطان رحم و سرطان پستان توسط FDA مورد تاييد قرار گرفت.
با وجود ابداع روش‌هاي جديد تهيه Taxol نظير كشت سلول، هنوز استخراج از منبع گياهي اهميت و جايگاه خود را در تامين اين داروي ارزشمند حفظ كرده است.
اين گونه گياهى كه در معرض خطر نابودى است از گونه هاى مشترك هيركانى- اوگزينى است كه بر اساس مطالعات فسيل‌شناسى از 190 ميليون سال پيش مى زيسته اند.ح/الف