كاربرد تلفيقي مدل تحليل فرايند سلسله مراتبي  AHPو سيستم اطلاعات جغرافياييGIS براي شناسايي نقاط اولويت‌دار توسعه محلات مراكز شهري بررسی شد.
به گزارش روابط‌عمومی جهاددانشگاهی واحد مشهد، مقاله "كاربرد تلفيقي AHP و GISبراي شناسايي نقاط اولويت‌دار توسعه محلات مراكز شهري" توسط دکتر محمدرحیم رهنما، مظاهر آجودانی، مصطفی امیرفخریان و حسین آقاجانی از اعضای گروه پژوهشی برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای جهاددانشگاهی واحد مشهد، ارائه شد.
هدف اين مقاله ضمن معرفي مدل تركيبي AHP با سيستم اطلاعات جغرافيايي(GIS)، ارزيابي و بيان توانايي آن در تحليل و انتخاب مكان‌هاي بالقوه اولويت‌دار براي احياء محلات مركزي شهرها از جمله محله پاچنار شهر مشهد مي‏باشد.
آنچه كه تابحال در ادبيات علمي مربوط به مدل AHP و GIS در ايران وجود دارد، بيشتر بصورت مجزا و نه بصورت تركيبي است. ويژگي اين تحقيق تركيب كردن اين دو مدل با يكديگر و تحليل فضايي آن است. براي دستيابي به اين هدف، ابتدا مدل به صورت نظري تشريح شده، دياگرام سلسله مراتبي ترسيم، اهداف تعيين و شاخص‌ها مشخص شدند. سپس ويژگي‌هاي كالبدي 1097 قطعه املاك محله پاچنار به وسعت 31 هكتار با استفاده از پرسشنامه به صورت ميداني برداشت شده است. بعد ازآن با توجه به اينكه شاخص‌ها داراي ماهيت كمي و كيفي و گسستگي و پيوستگي متفاوت بودند، ابتدا هر شاخص به 5 زيرگروه تقسيم شد و به هريك از زيرگروهها نيز متناسب با اهميت و جايگاه آنها در فرآيند نوسازي امتياز وزني براساس جدول اولويت‌بندي ساعتي(Saaty,1997) از 1 تا 9 داده شد. سپس نقشه‌ها از حالت وكتوري (Vectory) به رستري (Raster) تبديل شدند و جدول اولويت‌بندي شاخص‌ها نسبت به يكديگر تعيين و امتيازبندي شدند.
پس از تعيين وزن‌ها و محاسبه نرخ پايداري شاخص‌ها و تاييد آن ( C I=0.013 )، عمليات اولويت‌بندي مناطق بالقوه براي احـياء شهري با استفاده از گزينه هاي AHP در محيط GIS اجراء و نتيجه به صورت نقشه‌اي در سه طبقه ارائه شد.
نواحي اولويت دار، با اولويت كم و فاقد اولويت براي احيـا و توسعه شهري مشخص شدند. نتايج تحقيق بيانگر كارآيي مدل در شناسايي مناطق بالقوه براي توسعه در فرآيند احياي شهري در محلات مركزي شهرها است.ح/الف