عضوهیات علمی جهاددانشگاهی واحد آذربایجان شرقی:
تحقیقات بین رشته ای لازمه کیفیت بخشی به تحقیقات علوم انسانی است
مدیر پژوهشکده برنامه ریزی و توسعه جهاد دانشگاهی آذربایجان شرقی گفت : مهم ترین خصیصه کیفیت بخشی در تحقیقات حوزه علوم انسانی انجام تحقیقات بین رشته ای می باشد.
به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی واحد آذربایجان شرقی،دکتر کامران صداقت در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) افزود : اگر تحقیقات بین رشته ای انجام نگردد ، همان بلایی به سر علوم انسانی می آید که امروز از آن با نام فرار مغزها یاد می کنیم .
وی تصریح کرد : فرار مغزها محصول و معلول نبود همکاری علمی-پژوهشی بین دانشمندان و متخصصان است و طبق قانون جذب و دفع ، فرار محققان به دو صورت بی تفاوتی و مهاجرت خود را نشان می دهد و این دو عامل قیچی تحقیقات علوم انسانی به شمار می روند .
وی، اظهار داشت : تعریف دقیق مسئله و حساس بودن نسبت به وقایع محیطی ، مهم ترین طلیعه برای انجام یک تحقیق است و متاسفانه ضعف عمده اجرای تحقیقات در موضوعات علوم انسانی بی تفاوتی نسبت به مسایل و رخدادهای روزمره است .
دکتر صداقت اضافه کرد : در برخی مواقع حتی افراد محقق و دارای سوابق علمی بالا نیز دیده می شود در فرایند زندگی به روزمزگی گرفتار می شوند و به مسایل و مشکلات اجتماعی و فرهنگی به عنوان یک امر عادی می نگرند .
عضو هیات علمی جهاددانشگاهی آذربایجان شرقی با اشاره به رشد پژوهش های علوم انسانی در کشورهای توسعه یافته ، خاطرنشان کرد : مهم ترین دلیل رشد علوم انسانی در کشورهای توسعه یافته و صنعتی ، محور قرار دادن تفکر ، روحیات و هنجارهای مردم در گسترش علم است ، زیرا تغییر باور و نگرش و سعی در بارور نمودن آن مقدم بر انجام هر گونه تحقیقات علوم پایه و مهندسی قلمداد می شود . این کار توسط دانشمندان بومی آن کشور انجام می گیرد در حالیکه در ایران تحقیقات علوم انسانی اقتباس و ترجمه ادبیات موضوعی و مفهومی سایر کشورها می باشد .
وی گفت : این که ما تجربیات سایر کشورها را ترجمه کرده وآن ها را به کار ببندیم ، مغایر با ریشه تحقیقات علوم انسانی است ، زیرا این علوم از نسبیت فرهنگی برتبعیت می کنند و مفاهیم علوم انسانی مفاهیم حساسی می باشند که به محققان حساسی نیز وابسته می باشند .
عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی واحد آذربایجان شرقی در خصوص مفاهیم اساسی افزود : هر واژه و یافته علمی طرز تلقی های متفاوتی را به دنبال دارد و یک محقق باید در درجه اول به تفاوت تلقی ها توجه کند نه یکسان بودن آن ها ، که اگر بتوان به این مهم دست یافت به رشد و شکوفایی تحقیقات علوم انسانی نیز دست خواهیم یافت .
وی با اشاره به راهکارهای کیفیت بخشی به تحقیقات علوم انسانی تصریح کرد : دو سرمایه مهم که لازمه ارتقای کیفیت پژوهش های حوزه علوم انسانی می باشد یکی سرمایه های انسانی می باشد که شامل مهارت ، تخصص ، روش شناسی و توانایی نقد علمی است و دیگری سرمایه های اجتماعی که اعتماد متقابل محققان به همدیگر و استقبال از کارهای تیمی در انجام تحقیقات را دربرمی گیرد .
به گفته صداقت ، فقدان همگرایی بین دو مقوله سرمایه های انسانی و اجتماعی نیز از مشکلات کم کیفیت بودن تحقیقات علوم انسانی به شمار می رود به طوری که اگر سرمایه های اجتماعی نباشد سرمایه های انسانی نیز در طول گذشت زمان کم اثر شده و دچار مرور زمان می گردند .
مدیر پژوهشکده برنامه ریزی و توسعه جهاد دانشگاهی واحد آذربایجان شرقی ادامه داد : وجود سرمایه های اجتماعی در جامعه باعث گسترش نهادهای پژوهشی و فراهم آوردن نقد و تفسیر متقابل در زمینه علوم انسانی می شود که همان رمز موفقیت سایر کشورهای توسعه یافته در این زمینه می باشد.ح/الف
١٠:٥٩ ١٤/١٠/١٣٨٧