راهكارهاي پايداري مشاغل و مجتمع صنفي-صنعتي قدس مشهد توسط گروه پژوهشی اقتصاد شهری جهاددانشگاهی واحد مشهد بررسی شد.
به گزارش روابط‌عمومی جهاددانشگاهی واحد مشهد، طرح بررسی راهكارهاي پايداري مشاغل و مجتمع صنفي-صنعتي قدس مشهد به سفارش شهرداري مشهد – معاونت خدمات شهری و توسط گروه پژوهشی اقتصاد شهری جهاددانشگاهی مشهد انجام و به عنوان طرح برتر در حوزه شهرداري در سال85 انتخاب شد.
بنابراین گزارش،مجتمع صنفي_ صنعتي قدس در جنوب شرقي مشهد واقع شده و فعاليت خود را از سال 79 آغاز کرده است. هدف از احداث اين مجتمع، انتقال بخشي از كارگاه‌هاي موجود در سطح شهر به اين مکان، مي باشد. كارگاه‌هاي انتقال يافته به مجتمع قدس با مشکلات مختلف و عديده‌اي مواجه هستند که منجر به ناپايداري مشاغل و مجتمع شده است.
هدف اصلي مطالعه حاضر بررسي مشکلات و موانع موجود در مجتمع و كارگاه‌هاي فعال در آن از نظر شاخص‌هاي مختلف پايداري و تعيين عوامل مؤثر بر انتقال ساير كارگاه‌ها در سطح شهر به مجتمع مي‌باشد. آمار و اطلاعات مورد نياز از طريق مطالعات اسنادي و همچنين مصاحبه حضوري و تکميل پرسشنامه بدست آمد. براي بررسي عوامل مختلف بر ناپايداري مجتمع از آزمونهاي ناپارامتري و براي تعيين عوامل مؤثر بر انتقال کارگاه‌ها به مجتمع از روش‌هاي لوجستيک استفاده شده است.
بر اساس نتايج حاصله عدم وجود فضاي سبز مناسب، نبود درمانگاه و عدم ارائه خدمات اورژانسي، امکان محدود جذب نيروي کار ماهر، نامناسب بودن آسفالت خيابان‌هاي مجتمع و پايين بودن درآمد مهمترين تأثير را در ناپايداري مجتمع قدس دارند. همچنين متغيرهاي افزايش درآمد، افزايش تعداد مشتري ، کاهش قيمت زمين، کاهش ترافيک در مبادي ورودي مجتمع، کاهش ترافيک در محدوده مجتمع و کاهش فاصله محل زندگي از مجتمع (که مي توان با ارائه خدمات اياب و ذهاب به مجتمع و ارائه سرويس عمومي در آن، رفت و آمد به مجتمع را تسهيل نمود) به ترتيب عوامل مؤثر بر انتقال کارگاه‌ها به مجتمع مي‌باشند.
با توجه به نتايج بدست آمده و نيزبا  استفاده از الگوي مشارکتي براي پايداري مشاغل و انتقال کارگاه‌ها به مجتمع پيشنهاداتي ارائه شده است که مهمترين آنها عبارتند از: 1- اطلاع رساني در زمينه موقعيت جغرافيايي کارگاه ها و مکان فعلي مجتمع قدس به مشتريان کارگاه ها و مکانهايي که تجمع مشتريان کارگاه ها زياد است (همچون منطقه سيدي). 2-  دادن تسهيلات و امکانات مالي به کارگاه هاي فعال در مجتمع. 3- ارائه و بهبود امکانات کارگاه ها همچون: برق، آب، گاز و فاضلاب. 4-  بهبود وضعيت ترافيک در مجتمع بخصوص در مبادي ورودي آن. 5- ارائه خدمات اياب و ذهاب در مجتمع و ارائه سرويسهاي عمومي. 6- ارائه خدمات درمانگاهي و اورژانس به کارگاه هاي مجتمع و همچنين حضور پليس و نيروي انتظامي در مجتمع. 7- بهبود وضعيت امکانات عمومي مجتمع همچون آسفالت خيابانها، فضاي سبز، سرويس بهداشتي، مسجد، درمانگاه و خدمات اورژانس، زمين ورزشي، حمام، آتش نشاني، نانوايي و سوپرمارکت.
در نهايت و با جمع بندي نتايج بدست آمده الگوي راهنما براي ايجاد مجتمع‌هاي پايدار صنفي و صنعتي ارائه شده است.ح/الف