پژوهشگران دانشكده فني دانشگاه تهران و دانشكده مهندسي دانشگاه فردوسي مشهد در پژوهشي، كاربرد الگوريتم ژنتيك و پرسپترون چند لايه را در پيش‌گويي ساختارهاي موثر در اتصال اتوآنتي‌بادي‌ها بررسي كردند.
به گزارش خبرنگار «پژوهشي» خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) ، يافته‌هاي اين تحقيق مي‌تواند در درمان بيماري لوپوس اريتماتوي سيستماتيك كه در اثر آنتي‌بادي‌ها عليه DNA ايجاد مي‌شود، موثر باشد.
در اين تحقيق كه با همكاري دكتر مجتبي ميرصالحي، دانشيار، دكتر مرتضي خادمي، استاديار و مهندس محمد باقر نقيبي سيستاني دانشجوي دكتري گروه برق دانشكده مهندسي دانشگاه فردوسي مشهد، مهندس محمد طاهرزاده ثاني، دانشجوي كارشناسي ارشد دانشكده فني دانشگاه تهران، دكتر محمود محمودي، استاديار دانشگاه علوم پزشكي مشهد و دكتر اسد عازمي، دانشيار دانشكده مهندسي برق دانشگاه ايالتي پنسيلوانيا انجام شده، با استفاده از شبكه عصبي پرسپترون چند لايه و الگوريتم ژنتيك، نواحي موثر و اسيدهاي آمينه مهم در آنتي بادي‌هاي DNA كه باعث اتصال آنها به DNA مي‌شوند تعيين شده‌اند.
حضور آنتي بادي‌هاي ضد DNA از علائم لوپوس اريتماتوس سيستميك (SLE) است كه از مهمترين بيماري‌هاي خود ايمني است و از علائم آن حضور آنتي‌بادي‌هاي ضد DNA است.
اين تحقيق نشان داده، بيشترين تاثير در اتصال آنتي بادي به DNA مربوط به نواحي CDR3 و CDR2 است.
آنتي بادي‌ها (پادتن‌ها)، ملكول‌هاي گليكوپروتئيني هستند كه به آنتي ژن‌ها متصل شده و طي روندي به حذف آنها منجر مي‌شوند.
گونه‌هايي از آنتي‌بادي‌ها كه به آنتي‌ژن‌هاي خودي متصل مي‌شوند، اتوآنتي‌بادي ناميده مي‌شوند.
اين آنتي‌بادي‌ها به علت حمله به آنتي ژن‌هاي خودي اغلب باعث بيماري مي‌شوند كه از جمله اين بيماري‌ها، لوپوس اريتماتوي سيستميك است كه در اثر آنتي‌بادي عليه DNA ايجاد مي‌شود.
در اين پژوهش، اين آنتي‌بادي مورد بررسي قرار گرفته است.
به گفته اين پژوهشگران با وجود زمان زيادي كه از شناسايي آنتي بادي‌هاي عليه DNA و نقش آنها در بيماري لوپوس اريتماتوي سيستميك مي‌گذرد و با وجود تحقيقات دامنه‌داري كه در اين زمينه شده است، هنوز اتفاق نظر قابل ملاحظه‌اي درباره ساختار آنتي بادي‌هاي عليه DNA و نواحي متصل شونده اين آنتي بادي‌ به DNA (خصوصا در آنتي بادي‌هاي انساني) حاصل نشده است.
به گزارش ايسنا، در اين تحقيق براي پي بردن به اين ساختارهاي خاص، آنتي بادي‌هاي انساني از نظر اتصال به DNA به كمك شبكه عصبي پرسپترون چند لايه دسته بندي شدند. سپس با استفاده از الگوريتم ژنتيك و شبكه آموزش يافته، آنتي‌بادي‌هاي با قدرت اتصال بيشتر به DNA به دست آمد.
نسل جديد آنتي بادي‌هاي عليه DNA داراي تشابهات ساختاري مشخص‌تري در رشته پروتئيني آنها بودند، چون نسل جديد آنتي بادي‌هاي عليه DNA داراي ساختارهاي مؤثر بيشتري در اتصال به DNA مي‌باشند، تشابهات نسل جديد به عنوان ساختارهاي مؤثر در اتصال آنتي بادي به DNA مورد بررسي بيشتر قرار گرفت.