يافته‌هاي تحقيقات پژوهشگران كشورمان نشان مي‌دهد: مصرف مكمل آهن در دوران بارداري در زنان با هموگلوبين بيش از 2/13 گرم در دسي ليتر، آن‌ها را در معرض خطر تولد نوزادان كم وزن قرار مي‌دهد.
به گزارش خبرنگار «پژوهشي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) ، گرچه شواهد بي‌شماري وجود دارد كه نشان مي‌دهد مصرف مكمل آهن به طور قابل توجه آثار مثبتي بر وضعيت آهن زنان باردار به هنگام زايمان و پس از آن دارد، اما تحقيقات وسيع و بي شمار، ارتباط سطوح بالاتر هموگلوبين را با افزايش خطر كوچكي جنين براي سن بارداري، مرده زايي، هيپرتانسيون ناشي از بارداري، محدوديت رشد داخل رحمي، وزن كم هنگام تولد، تولد پيش از ترم و مرگ حول زايماني نشان داده‌اند كه ‌در اين موارد به نظر مي‌رسد افزايش طبيعي حجم خون در بارداري كم شده است.
نتايج تحقيقات محققان دانشكده علوم پزشكي دانشگاه تربيت مدرس كه به بررسي اثر مصرف مكمل آهن بر عواقب بارداري زنان باردار با هموگلوبين بيش از 2/13 گرم در دسي ليتر پرداختند حاكي از آن است كه مصرف مكمل آهن با كند كردن جريان افت فيزيولوژيك غلظت هموگلوبين و هماتوكريت و فريتين در طي بارداري در زنان با غلظت هموگلوبين بالاتر از 2/13 گرم در دسي ليتر در سه ماهه دوم كه احتمالا با افزايش نامناسب حجم پلاسما مواجه هستند به دليل عدم رقيق شدگي مناسب خون و در نهايت صدمه به گردش خون رحمي جفتي، آنها را در معرض افزايش خطر تولد نوزاد كم وزن قرار مي‌دهد.
منصوره نوروزي، دانش‌آموخته كارشناسي ارشد مامايي و دكتر سعيده ضيايي و دكتر سقراط فقيه زاده دانشياران دانشكده علوم پزشكي دانشگاه تربيت مدرس در اين تحقيق تعداد 193 زن باردار را با غلظت هموگلوبين بالاتر از 2/13 گرم در دسي ليتر كه در هفته 13 تا 18 بارداري بودند، از پنج بيمارستان آموزشي درماني تهران به طور تصادفي انتخاب كرده و سپس آنها را به دو گروه مورد (122 نفر) و شاهد (71 نفر) تقسيم كردند.
بر اساس اين مطالعه، گروه مورد از هفته 20 بارداري تا اتمام بارداري، روزانه يك عدد قرص سولفات فروس ( 50 ميلي‌گرم عنصر آهن) و گروه شاهد از هفته 20 بارداري تا اتمام بارداري روزانه يك عدد قرص دارو نما دريافت كردند.
به گزارش ايسنا، نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه مصرف مرتب مكمل آهن از نيمه دوم بارداري، توسط زنان باردار با غلظت هموگلوبين بيش از 2/13 گرم در دسي ليتر در هفته 13 تا 18 بارداري، نسبت به زنان بارداري كه مكمل آهن دريافت نكرده‌اند، به طور معنادار با افزايش تولد نوزاد كم وزن (كمتر از 2500 گرم) همراه است اما اختلاف معناداري بين دو گروه از نظر طول مدت بارداري، زايمان پيش از موعد و نوع زايمان مشاهده نشد.