خبرگزاری مهر - گروه حوزه و دانشگاه: در حالی که سیستم پذیرش دانشجو به بحث روز آموزش عالی کشور تبدیل شده است گروه حوزه و دانشگاه خبرگزاری مهر قصد دارد با بررسی شیوه پذیرش دانشجو در دانشگاه های دنیا به مقایسه این سیستم ها با نوع پذیرش دانشجو در کشور بپردازد. در بخش یازدهم این سلسله گزارش ها به بررسی شیوه پذیرش دانشجو در کشور هند می پردازیم.
به گزارش خبرنگار دانشگاهی "مهر"، نحوه پذیرش دانشجو در اکثر دانشگاه های هند برپایه برگزاری یک آزمون واحد متمرکز و یا آزمون های متفاوت متمرکز پایه ریزی شده است.
آزمون های ملی و جلسات مصاحبه توسط هیاتی مستقل متشکل از اعضای سازمان های شرکت کننده سازمان دهی می شود.
دانشگاه های هند برای پذیرش دانشجویان بهای چندانی به پیشینه آکادمی آنها نمی دهند
دانشگاه های هند برای پذیرش دانشجویان بهای چندانی به پیشینه آکادمی آنها نمی دهند و قبولی در آزمون های برگزار شده اصلی ترین شرط ورود به دانشگاه ها محسوب می شود. داوطلبان براساس نمرات آزمون ها رده بندی می شوند و اولویت های دانشگاهی براساس رتبه کسب شده و انتخاب آنها تعیین می شود.
برخی از آزمون ورودی دانشگاهی در هند عبارتند از: آزمون ورودی پیوسته شامل آزمون دوره لیسانس برای 7 انستیتو فنی،  آزمون پذیرش مهندسی شامل آزمون فارغ التحصیلی 7 موسسه مذکور، کلیه آزمون های ورودی مهندسی و آزمون پذیرش مشترک مخصوص انستیتوهای مدیریتی این کشور.
اغلب دانشگاه های هند به وسیله دولت های ایالتی اداره می شوند
اغلب دانشگاه های هند به وسیله دولت های ایالتی اداره می شوند. 18 دانشگاه مهم در این کشور دایر است که به دانشگاه های مرکزی معروفند. این دانشگاه ها توسط دولت واحد هند حمایت می شوند. برخی از نواحی برخوردار از سیستم آموزش عالی هنوز تحت نفوذ هیات های نظارتی قرار نگرفته اند.
در قرن هجدهم میلادی سیستم آموزش بومی در سراسر هند گسترش یافت به طوری که مدارسی مجهز به معابد و مساجد در اکثر مناطق این کشور شروع به فعالیت کرد. خواندن، نوشتن، علم محاسبات، الهیات، قانون، نجوم، متافیزیک، علم اخلاق، علوم پزشکی و مذهب موضوعات مورد مطالعه در این مدارس را شامل می شد. دانش آموزان شرکت کننده در این مدارس نیز از میان اقشار مختلف جامعه آن زمان هند انتخاب می شدند.
پس از استقلال این کشور و خروج از سلطه بریتانیا سیستم آموزشی آن تحت نفوذ ایالت های مختلف درآمد. وظیفه دولت مرکزی تنها هماهنگ کردن آموزش عالی و فنی این کشور و تعیین استانداردهای آن بود. این شیوه تا سال 1976 ادامه یافت تا اینکه هر دو بخش ایالتی و دولت مرکزی مسئولیت اداره سیستم آموزشی را عهده دار شدند.
کمیسیون آموزشی هند در دوم اکتبر سال 1964 مسئولیت خود را آغاز کرد. این کمیسیون دارای 16 عضو بود که 11 تن آنها هندی و 5 تن کارشناسان خارجی بودند. این کمیسیون از امتیاز بحث و مذاکره با مشاوران بین المللی در زمینه های آموزشی و علمی برخوردار بود. 
 هند از تاریخچه طویل آموزش سازمان یافته برخوردار است
در مجموع باید گفت هند از تاریخچه طویل آموزش سازمان یافته برخوردار است. سیستم آموزشی "گوروکول" یکی از قدیمی ترین سیستم های آموزشی در جهان است و به بالاترین سطح ایده آل های توسعه بشری یعنی فیزیک، مسائل ذهنی و روحی تعلق دارد.
تحصیلات در هند رایگان است
تحصیلات در این کشور رایگان بوده اما دانش آموزان از خانواده های مرفه داوطلبانه مبالغی را پرداخت می کردند. در این مدارس دانش آموزان دروس مذهبی، مطالب کتاب های مقدس، فلسفه، ادبیات، مسائل جنگی، سیاستمداری، پزشکی، نجوم و تاریخ را فرا می گرفتند.
به گزارش مهر، هند در هزاره اول و چند سده قبل شاهد پیشرفت آموزش عالی در دانشگاه های "نالاندا"، "تاکشاشیلا"، "اوج جان" و "ویکرامشیلا" بود. هنر، معماری، نقاشی، منطق، دستور زبان، فلسفه، نجوم، ادبیات، مذهب بودا و هندو، حقوق و پزشکی در زمره موضوعاتی بود که در این دانشگاه ها تدریس می شد.