دبير هيات حمايت از كرسي‌هاي نظريه پردازي پيگيري براي رفع مشكلات كلان علوم انساني را جهت توسعه كرسيهاي نظريه پردازي، نقد و مناظره ضروري خواند و اظهار كرد: نظريه پردازي، نوآوري و يا نقد علمي در يك پروسه طبيعي و بستري مناسب اتفاق خواهد افتاد كه اين هيات اعتقاد دارد در حال حاضر چنين بستري در عرصه علوم انساني وجود ندارد.
حجت الاسلام و المسلمين رضا غلامي در گفت‌و‌گو با خبرنگار «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) با اشاره به نامه هيات حمايت از كرسي‌هاي نظريه‌پردازي، نقد و مناظره به شوراي عالي علوم، تحقيقات و فن‌آوري اظهار داشت: رويكرد وزارت علوم به علوم انساني نسبت به گذشته بهتر شده و ما شاهد آغاز برخي تلاش‌ها براي ارتقاء موقعيت علوم انساني در وزارت علوم هستيم ليكن وظايف هيات اجتناب مي‌كرد تا بر اساس رايزني‌هاي گسترده‌اي كه با استادان برجسته علوم انساني طي 10 ماه اخير داشته است، برخي دغدغه‌هاي مهم درباره علوم انساني را با شوراي علوم، تحقيقات و فن‌آوري (عتف) در ميان بگذارد و ضمن ارائه برخي راهكارهايي اساسي، آمادگي هيات را براي كمك به شوراي عتف اعلام كند.
وي در ادامه افزود: فرمايشات رهبر معظم انقلاب اسلامي در ديدار با مسوولان دانشگاه‌ها و مراكز تحقيقاتي كشور، محور مباحث مطرح شده در اين نامه است چرا كه هيات حمايت از كرسي‌هاي نظريه پردازي به ضرورت و امكان تهيه نقشه توليد علمي، فرايند رشد علمي و حتي برنامه جامع توليد علمي در علوم انساني واقف است و عبور كردن از اين مسير را براي دستيابي به يك موقعيت منطقي در علوم انساني يك گزينه دقيق تلقي مي‌كند.
حجت الاسلام والمسلمين رضا غلامي تاكيد كرد: مباحث در اين نامه حول موضوع ارتقاء نظام آموزشي و پژوهشي كشور در حوزه علوم انساني است و به طور خاص خواسته شده است كه شوراي عتف علاوه بر تاسيس يك كميسيون اصلي براي علوم انساني، اتصال هدفمند ساير مراجع مرتبط به آن و نيز دعوت گسترده از عناصر حقيقي و حقوقي خبره و برجسته در رشته‌هاي مختلف علوم انساني، گام‌هاي جدي را براي مطالعه و اصلاح وضعيت موجود بردارد ولي در عين حال 22 گام مهم براي بحث و بررسي در اين كميسيون پيشنهاد شده كه هر يك به تنهايي از اهميت خاصي برخوردار است.
دبير هيات حمايت از كرسي‌ها در گفت‌و‌گو با ايسنا افزود: نگاه فرايندي به توليد علم اقتضاء مي‌كند كه تمام عناصر مرتبط به توليد علم، چه در بخش آموزش و چه پژوهش به صورت يك مجموعه نظاممند در نظر گرفته شود. هر چند قبول داريم كه به طور طبيعي تنها درصدي از فعاليت‌هاي علمي ما در علوم انساني مي‌تواند به نوآوري منجر شود.
وي در پايان خاطر نشان كرد: ارتقاء كيفي آموزش به ويژه در مقطع تحصيلات تكميلي، تغيير نگرش عمومي نسبت به جايگاه و كاركرد علوم انساني و قرار گرفتن بخش مشخصي از برنامه موظفي اعضاء هيات علمي واجد شرايط علمي به فعاليتهاي هدفمند علمي، بها دادن به تحقيقات علوم انساني در بخش‌هاي مختلف كشور، حمايت مادي ــ معنوي از محققان مستعد و توانا، رفع ابهام از بودجه پژوهشي كشور در علوم انساني و نيز بسط آزادانديشي از لوازم تسلط گفتمان علمي در كشور است كه در نامه مزبور به آن تفصيلا پرداخته شده است.