بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق (ع) در نامه ای سرگشاده به اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی عنوان کرد: متاسفانه بعضی از اعضای شورا انگیزه لازم برای شورا و بعضی نیز توان مورد نیاز برای این مهم را دارا نیستند. جنبش دانشجویی عاجزانه از اعضایی که توان یا انگیزه لازم را برای این امر مهم ندارند، خواستار است که فضا را برای ورود افراد با انگیزه و با توان باز کنند تا در آینه ای نه چندان دور شاهد ایجاد نشاط و تحول در شورا باشیم.
به گزارش گروه دانشگاهی "مهر"، در نامه سرگشاده بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق(ع) خطاب به اعضای محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی آمده است: نیازی به گفتن نیست که فاصله عظیمی میان اهداف شورای عالی انقلاب فرهنگی و واقعیات عرصه فرهنگ کشور اعم از حوزه های فرهنگ عمومی، فرهنگ دانشگاهی و نخبگان، نهادها و خرده فرهنگ های گوناگون وجود دارد. متاسفانه در بسیاری از این حوزه ها شاهد آشفتگی و عقب گرد به سوی عناصر فرهنگی طاغوت محور یا تحجرگرای قبل از انقلاب هستیم.
متاسفانه با روند فعلی، نباید انتظار مهندسی فکری جامعه را از شورا داشت، چرا که متاسفانه شورا - یا شاید ساختار آن به شیوه کنونی - در حد ظرفیت های فکری و فرهنگی انقلاب اسلامی نیست.
لذا جنبش دانشجویی بر خود فرض می داند با توجه به حاکمیت شعائر اصولگرایانه بر فضای سیاسی کشور، نقاط ضعف عملکرد شورای عالی انقلاب فرهنگی را در محورهای زیر خطاب به اعضای آن، بویژه شخص دکتر "محمود احمدی نژاد" ریاست شورا متذکر شود:
1- به نظر می رسد در راس همه مشکلات شورا سستی و تثبیت نایافتگی حقوق جایگاه شورا و ضمانت اجرای مصوبات آن در ساختار نظام بالاخص دستگاه های فرهنگی آن مشهود باشد. این مساله از یک طرف به عدم باور جدی دیگر  نهادهای حکومت به اعتبار قانونی مصوبات شورا بر می گردد و از سویی معلول سستی هایی است که در نحوه عملکرد خود اعضای شورا و عدم پیگیری جدی مصوبات بویژه از سوی اعضای حقوقی شورا مشاهده می شود . از آنجا که ضامن اجرایی مصوبات ظاهرا مقامات حقوقی عضو شورا هستند، لازم است که این مسوولین در نگاهشان به شورا به صورت اساسی تجدید نظر کنند و آن را به عنوان یادگار حضرت امام (ره) و قوه مدیریت فرهنگی کشور جدی گرفته، اهتمام ویژه ای برای حضور منظم و با نشاط در جلسات و پیگیری مصوبات آن در نهادهای تحت مسوولیت خود به خرج دهند.
2- متاسفانه دبیرخانه شورا توان پشتیبانی فکری و تئوریک شورا را ندارد . دستورهای جلسات عضای شورا - که از سوی دبیرخانه تنظیم می شود - معطوف به مشکلات فکری و فرهنگی جامعه و در سطح شورایی در چنین جایگاهی نیست و بیشتر متمایل به مسائل خود و گذراست.
دبیرخانه شورا با وجود جایگاه پررنگی که در ساختار شورا دارد ظاهرا به وظیفه ایجاد سیستم نظارت و کنترل بر اجرای مصوبات شورا و ارایه گزارش از نتایج حاصله آن (مطرح در اساسنامه دبیرخانه) چندان پایبند نیست؛ یا حداقل در فضای عمومی خود را پاسخگوی این امر نمی داند.
لذا از دبیر شورای تقاضای جدی داریم که با همکاری هیات نظارت و بازرسی شورا پیگیری بدون ملاحظه مصوبات شورا را با مکانیزم های مناسب در دستور کار خود قرار داده و نتایج آن را در اختیار نخبگان و عامه مردم قرار دهد. در صورتی که انجام چنین مهمی با موانعی روبروست این موانع را به اطلاع عموم برساند؛ در هر حال باید تبیینی شفاف از عملکرد شورا و سرانجام مصوبات آن ارایه شود. ایجاد تمهیداتی برای علنی ساختن جلسات شورا و یا لااقل انعکاس پاره ای از مباحث آن از طریق رسانه ها نیز به این شفاف سازی کمک خواهد کرد.
3- با نگاهی به فهرست مصوب وظایف شورا به نظر می رسد که بسیاری از این وظایف ظاهرا به فراموشی سپرده شده و یا گام های برجسته ای در جهت تحقق آنها برداشته نمی شود. تدوین خطی مشی های آموزشی  پژوهشی ، فرهنگی و اجتماعی کشور، تجزیه و تحلیل جریانات فرهنگی ایران و جهان و اتخاذ تدابیر مناسب، بررسی و آسیب شناسی الگوها و برنامه های توسعه، تهیه طرح های راهبردی برای اصلاح ناهنجاری های اجتماعی ، بررسی نیازهای فکری و معرفتی ضروری کشور و دهها وظیفه دیگر که در اساسنامه شورا رخ می نماید اما رد پایی از پیگیری آنها در مصوبات شورا دیده نمی شود.
لازم است که اعضای شورا نگاهی دوباره به این فهرست انداخته پیگیری وظایف معوقه را به جریان اندازند و مجاری مناسب برای آن را ایجاد کنند.
4- یکی از لوازم اعمال مدیریت شورا بر عرصه فرهنگ و آموزش کشور، تعیین دقیق جایگاه دیگر نهادهای این عرصه و هماهنگ سازی آنها در ذیل مدیریت شورا است.
نهادهای فرهنگی که بیشترین نقش را در فرهنگ سازی جامعه دارند، به هیچ وجه بودجه شان منوط به نظر شورا در مورد آنها نیست و بنابراین آن نهادها در برابر شوراپاسخگو نیستند . لذا پیگیری این امر باید در اولویت های کاری اعضای شورا گنجانده شود.
طبیعی است چنین امری از آن جا که مستلزم بازنگری در رویه ها و قوانین برخی نهادها خواهد بود و موانع و مخالفت های احتمالی زیادی خواهد داشت، نیاز به هماهنگی کامل با سطوح عالی نظام دارد.
6- آرمان های "وحدت حوزه و دانشگاه" ، "اسلامی شدن دانشگاهها"، "جنش نرم افزاری" و ... همچنان دست نیافتنی است و وظایف معطل مانده و انجام نشده در این عرصه ها بسیار.
شورا باید بار دیگر ضرورت پالایش علوم انسانی دانشگاهها از بینش های غربی و پوزیتیویستی را در دستور کار قرار دهد و لااقل در کوتاه مدت به سرفصل های برگرفته از معارف اسلامی در حوزه های تخصصی این علوم غنا و وسعت بیشتری ببخشند.
فقر کرسی های مناظره و نظریه پردازی در دانشگاهها و سامانه های تحقیق و تفکر در مدارس معضل بزرگی است که اعضای شورا باید راهکارها و نهادهای موثری برای آن تدوین کنند.