داوود هرمیداس باوند گفت : فرهنگ ایجاد کتابخانه شخصی در ایران وجود ندارد و همیشه کتابخانه های شخصی در ایران سرنوشت غم انگیزی داشته است . این استاد روابط بین الملل دانشگاه درباره سرنوشت کتابخانه های شخصی به خبرنگار مهر ، گفت : من در حدود 2 هزار نسخه کتاب در منزل دارم و با توجه به تجربیاتم تصمیم گرفته ام این کتابخانه را به یکی از دانشگاه های ایران اهداء کنم .
وی افزود : به همه اساتید و اهل فرهنگ توصیه می کنم که خود در مورد کتابهایشان تصمیم بگیرند ، یا آنها را وقف کنند و یا به کتابخانه ای محروم اهداء کنند چون پس از مرگ این مجموعه ها به سرنوشت غم انگیزی دچار می شود و معمولا وراث علاقه ای به نگهداری کتاب و کتابخانه ندارند و بسیاری از این کتاب ها در زیر زمین خانه ها می پوسد ؛ در ایران فرهنگ حفظ کتابخانه های شخصی وجود ندارد .
باوند یادآور شد : من به روشنی از سرنوشت کتابخانه های شخصی مطلع هستم و با توجه به برخی اتفاقات تلخی که برایم افتاده است می خواهم کتابخانه خودم به سرنوشت دیگر کتابخانه های شخصی دچار نشود . در مجموعه من کتابهای انگلیسی ، فرانسه و دیگر زبان ها وجود دارد .
وی افزود : پدربزرگ من کتابخانه ای داشت که در اختیار من قرار داده بود و در آن کتاب های خطی زیادی وجود داشت ، وقتی که من در ایالات متحده تحصیل می کردم برخی از نزدیکان این نسخه های خطی با ارزش را بدون اطلاع از ارزش و اهمیت آنها به کتابفروشی ها دادند و بقیه کتبها هم از بین رفت . با این تجربه من تصمیم گرفتم کتابهایم را به یکی از دانشگاه های کشور اهدا کنم .
این استاد دانشگاه و و کارمند سابق وزارت امور خارجه گفت : متاسفانه در کشور ما نه تنها فرهنگی کتابخوانی عمومیت ندارد همینطور برخورد خوبی هم با کتابخانه های شخصی صورت نمی گیرد . من دربازگشت از آمریکا کتابهای زیادی از این کشور با خود آورده ام که به جز رشته تحصیلی ام بسیاری از آنها در موضوعات تاریخ ادبیات و فلسفه است و برای دانشجویان رشته تاریخ و روابط بین الملل مورد استفاده قرار می گیرد .