پيش‌نويس آيين‌نامه‌ي كار حرفه‌يي روزنامه‌نگاري از سوي دفتر مطالعات و توسعه‌ي رسانه‌ي معاونت امور مطبوعاتي و اطلاع‌رساني وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي‌ منتشر شد.
شعبانعلي بهرام‌پور - مدير كل دفتر مطالعات و توسعه‌ي رسانه‌ها - در گفت‌وگو با خبرنگار رسانه‌ي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) با اعلام اين خبر اظهار كرد: پيش‌نويس مذكور بخشي از مفاد متن‌هاي حقوقي است كه در چارچوب مطالعات و تحقيقات مورد نظر امور مطبوعات و اطلاع‌رساني براي تدارك طرح نظام صوتي جامع رسانه‌ها تهيه و تدوين شده است.
او افزود: متن اوليه‌ي اين پيش‌نويس طي ماه‌هاي مرداد، شهريور، مهر و آبان در يك گروه كارشناسي مورد بررسي و تبادل نظر قرار گرفت و براي تدوين نهايي در شورايي متشكل از كارشناسان امر در معاونت امور مطبوعاتي و اطلاع‌رساني وزارت ارشاد ارزيابي شد.
او خاطرنشان كرد: اكنون پيش‌نويس آيين‌نامه‌ي كار حرفه‌يي روزنامه‌نگاري قبل از ارايه‌ به هيات دولت، در اختيار روزنامه‌نگاران، صاحبان رسانه‌ها، استادان و كارشناسان قرار گرفته است تا با اعلام نظرات خود به پر بار شدن آن كمك رسانند.
بهرام‌پور متذكر شد: تهيه، تدوين و تصويب نهايي طرح نظام حقوقي جامع رسانه‌ها مستلزم زمان طولاني است از اين رو شوراي تهيه طرح مذكور، آيين‌نامه‌ي كار حرفه‌يي روزنامه نگاري كه بخشي از محتواي مباحث حقوقي مورد نظر و طرح نظام حقوقي جامعه رسانه‌ها را پوشش مي‌دهد و طي مراحل قانوني آن آسان‌تر است، در دستور كار خود و در تقدم قرار داده است.
او افزود: اين پيش‌نويس مراحل اوليه را گذرانده و در دسترس روزنامه‌نگاران، كارشناسان و اصحاب رسانه‌ها قرار دارد؛ تدارك و تكميل مجموعه‌ي متن‌هاي حقوقي نظام جامع رسانه‌ها در دستور كار اين شورا قرار گرفته و اميد مي‌رود پس از تهيه‌ و تدوين نهايي آن، قبل از طي مراحل قانوني تصويب و اجرا، در دسترس كارشناسان و اصحاب رسانه‌ها قرار گيرد تا با نظارت آن‌ها نهايي شود.
وي با اشاره به اين كه اولين آيين‌نامه‌ي مربوط به چگونگي فعاليت روزنامه‌نگاران در دوره‌ي قبل از انقلاب اسلامي‌ به پيشنهاد وزارت كشور و به استناد ماده‌ي 10 لايحه‌ي قانون مطبوعات، مصوب 20 مرداد 1334 به منظور صدور پروانه‌ي كار خبرنگاران و خبرنگاران عكاس جرايد و مجلات در تاريخ 26 مهر 1337 به تصويب هيات وزيران رسيده بود، ‌گفت: اين آيين‌نامه در جهت ايجاد تكاليف و وظايف خاص و مفيد ساختن فعاليت روزنامه‌نگاري به كسب پروانه‌ي كار از وزارت كشور تدوين شده بود.
او افزود: آيين‌نامه‌ي بعدي مربوط به خبرنگاران حدود يك سال پس از تاسيس وزارت اطلاعات كه بعدها به وزارت اطلاعات و جهانگردي تغيير نام داد، در 15 اسفند ماه 1343 به تصويب رسيد؛ در اين آيين‌نامه مقررات محدود كننده‌تري براي فعاليت خبرنگاران پيش‌بيني شده بود.
مدير كل دفتر مطالعات و توسعه‌ي رسانه‌ها عنوان كرد: آخرين آيين‌نامه‌ي مربوط به فعاليت روزنامه‌نگاران‌ كه آيين‌نامه‌ي نويسندگان مطبوعاتي و خبرنگاران نام داشت، در 23 شهريورماه 1354 به تصويب هيات وزيران رسيد.
وي با اشاره به اين كه اين آيين‌نامه برخلاف دو آيين‌نامه‌ي قبلي حوزه‌ي شمول وسيع‌تري داشت و برخلاف آن‌ها كه فقط به خبرنگاران و خبرنگاران عكاس اختصاص يافته بود، تمام اعضاي اصلي هيات‌هاي تحريريه‌ي روزنامه‌ها، مجلات و خبرگزاري‌ها را در برمي‌گرفت خاطر نشان كرد: اين آيين‌نامه و دو آيين نامه‌ي قبلي صرفا آيين‌نامه‌هاي مربوط به صدور كارت فعاليت روزنامه‌نگاران ازسوي دولت بودند و در اين زمينه، تعريف خبرنگار و نويسنده‌ي مطبوعاتي،‌ شرايط كار نويسندگي، مدت اعتبار كارت خبرنگاري و وظايف خبرنگاران را مد نظر قرار داده بودند.
بهرام‌پور ادامه داد: در اين پيش‌نويس آيين‌نامه كار حرفه‌يي روزنامه‌نگاري همان طور كه در ابتداي مقدمه‌ي آن آمده است، علاوه بر تعريف روزنامه‌نگار حرفه‌يي به تصريح و تاكيد حقوق و امتيازهاي آنان، حمايت از آن‌ها و همچنين مسووليت‌هاي آنان نيز توجه شده است، از اين رو پيش‌نويس مذكور، برخلاف آيين‌نامه‌هاي قبلي كه هرگونه فعاليت روزنامه‌نگاران را به دريافت كارت از دولت منوط مي‌دانست، براي رسانه‌ها در صدور كارت فعاليت خبرنگاري منعي قائل نشده است.
مدير كل دفتر مطالعات و توسعه‌ي رسانه‌ها در پايان خاطرنشان كرد:‌ از تمامي ‌صاحبان ‌نظر، كارشناسان، اصحاب رسانه‌ها و علاقه‌مندان خواهشمندم كه نظرات اصلاحي و پيشنهادي خود را به دفتر مطالعات و توسعه‌ي رسانه‌ها يا سايت اينترنتي rasaneh.org ارسال كنند.