عضو هيات علمي دانشگاه يزد گفت: وظيفه نظام آموزشي و دانشگاهي كشور بايد به گونه‌اي باشد كه نيازهاي جامعه را شناسايي كند و متناسب با آن ‌نيروهاي متخصص تربيت كند اما متاسفانه در ايران هماهنگي بين رشته‌هاي دانشگاهي و تخصص‌هاي مورد نياز جامعه ديده نمي‌شود.
دكتر اكبر غفوري در گفت‌وگو با خبرنگار صنفي آموزشي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)- منطقه يزد، با بيان اينكه هر دانشگاه بايد براي گرفتن رشته‌هاي مورد نياز خود، ‌دلايل توجيهي بياورد، اظهار داشت: متاسفانه اين امر در دانشگاه‌هاي كشور كارآيي لازم وكافي ندارد و حتي فارغ ‌التحصيلاني كه در رشته‌هاي مختلف تربيت مي‌شوند، در جاي اصلي خود به كار نمي‌روند و به اصطلاح از تخصص اصلي آنها در جايي كه بايد به كار گرفته شود، استفاده لازم نمي‌شود.
وي افزود:‌ به طور كلي در جهان دو نوع نظام آموزشي در دانشگاه‌ها وجود دارد، يك مورد نظام آموزشي كه به انگليسي معروف است و بيشتر مبتني بر تحقيق و مطالعه و پژوهش مي باشد و دانشجو موظف به گذراندن پايان نامه است نه واحد درسي و اين نوع نظام در كشورهاي هند و استراليا و انگليس ديده مي‌شود.
نظام آموزشي ديگر كه در كشور ايران جريان دارد، بيشتر مبتني بر واحدهاي درسي است و دانشجو بايد تعداد زيادي واحد درسي بگذراند و به اصطلاح واحدهاي درسي تئوري و نظري هستند و واحدهايي كه مبتني بر تحقيق و پژوهش و عملي باشند، كمتر ديده مي‌شوند.
دكتر غفوري تصريح كرد: در نظام آموزشي دانشگاه‌هاي جهان نيز دو نوع استاندارد قابل ذكر است، يك نوع استاندارد كمي كه رابطه تعداد دانشجو با استاد را مي‌سنجد كه اگر اين تعداد كم باشد، آن نظام آموزشي با استانداردهاي روز جهان مطابقت دارد، همچنين تعداد آزمايشگاه‌ها، كارگاه‌هاي علمي، فضاي سبز، فضاي خوابگاهي، وسايل نقليه و اياب و ذهاب، ميزان كالري موجود در غذاها، ‌ميزان دسترسي به اينترنت و كتابخانه، به روز بودن كتاب‌هاي موجود دركتابخانه و غيره با تعداد دانشجو تاثير بسزايي در به روز بودن و مطابقت با استانداردهاي جهان در نظام آموزشي دانشگاه‌هاي كشور دارد كه تقريباً از اين لحاظ مشكلي وجود ندارد.
به گفته وي، نوع ديگر استاندارد، كيفي است كه معيارهايي در اين مورد وجود دارد و سوال اين است كه هيات علمي چند ساعت دنبال مقاله و كتاب‌هاي چاپ شده در موضوع تخصص خودش مي‌رود و همچنين ميزان استفاده اساتيد از كتابخانه و كتاب‌هاي روز دنيا چقدر است كه متاسفانه در اين مورد خيلي ضعيف عمل شده و همچنين با كمبود استاد كامل در هر رشته در دانشگاه‌ها مواجه هستند.
دكتر غفوري بيان داشت: يكي از دلايل اصلي بيكاري در كشور همان ناهماهنگي رشته‌هاي آموزشي در دانشگاه‌ها و بازار كار است و دليل ديگر را هم مي‌توان به تعريفي كه از كار مي‌شود، اضافه نمود كه متاسفانه در كشور ايران اين امر را در پشت ميز نشستن و آماده بودن همه چيز، تعريف كرده‌اند و توقع دانشجويان هم بعد از فارغ ‌التحصيل شدن از دانشگاه‌ها بسيار بالا رفته است.
وي در خصوص افزايش كار آمدي آموزش عالي، خاطر نشان ساخت: ابتدا بايد محتواي دروس كه بيشتر نظري و تئوري هستند، در جهت عملي شدن پيش برد و سرفصل‌ها و محتواي آنها به روز شوند و دوره‌هاي آموزش و كارگاه‌ها و سمينارهاي پژوهشي و تحقيقاتي را براي اساتيد قرار دهند و در آن جديدترين مسائل روز مربوط به آموزش عالي را براي آنها بازگو نمايند.
غفوري ادامه داد: در كنار موارد فوق بايد ساعات تدريس اساتيد را كاهش داد و همچنين كلاس‌هاي اضافه را كه وقت اساتيد را در بخش پژوهش و تحقيق مي‌گيرد حذف نمود، تا كار آمدي آموزش عالي در سطح پايين قرار نگيرد.
عضو هيات علمي دانشگاه يزد در پايان ياداور شد: اگر برنامه منسجم و مدوني براي تربيت نيروهاي متخصص و متعهد در هر رشته دانشگاهي صورت بگيرد كه متناسب با نياز جامعه باشد، در آن صورت نظام آموزشي و دانشگاهي كشور مي‌تواند در سطح بالا و مطابق با استانداردهاي جهاني قرار گيرد.