سه نفراز دانشمندان علوم انساني جامعه دانشگاهي امريكا در اثري مشترك به نام "تجربه فرهنگي"، به بيان ريشه‌هاي فرهنگ بشري پرداختند.
به گزارش سرويس اديان و تمدن‌هاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، مك كردي، اسپرولي و شندي در اين اثر فرهنگ را امري پسا تمدني دانستند و در تعريفي آن را چنين معرفي كرده‌اند كه اصطلاح فرهنگ براي ناميدن سيستم دانش، رفتار و ابزار مادي مرتبط با گروهاي اجتماعي مردم به كار مي رود، فرهنگ در زندگي امروزي مردم همه جوامع بحثي غير قابل اجتناب است.
نويسندگان اين اثر فرهنگ را برآمده از تمدن هر جامعه‌اي دانسته و آورده‌اند: از آن جايي كه مباني شكل‌گيري تمدن نيز در سراسر دنيا به يك شكل است، پس فرهنگ‌هاي منتج شباهت‌هاي بسياري به هم دارند.
در اين كتاب همچنين فرهنگ يا تمدن مفهومي بسيار پيچيده معرفي و تصريح شده‌است كه اين فرهنگ يا تمدن برآمده از دانش، باور، هنر، اخلاق، حقوق، سنت ، ظرفيت‌ها و عادات محصول تلاش بشري به عنوان عضوي از اجتماع است.
در اين كتاب، به چهار رويكرد تمدني به فرهنگ اشاره مي‌شود كه از هر زاويه فرهنگ را به گونه اي تشريح مي كنند، كه اين رويكردها شامل فرهنگ اكتسابي،‌فرهنگ مشترك، فرهنگ خالق رفتار و فرهنگ مفسر تجربهمي‌شود. آنها در اين پژوهش با استناد به شواهد مختلف فرهنگي از جوامع متنوع ابتدايي ثابت مي كنند، فرهنگ در گروه به عنوان ابزار ارتباط و تعامل مطرح مي شود و قبل از شكل گيري گروه يا جامعه معنايي ندارد.
نويسندگان با اشاره به اين رويكردها در پايان نتيجه مي گيرندكه فرهنگ‌ها به دليل مباني تمدني مشترك، امكان تعامل با يكديگر را دارند و با تعامل متقابل مي‌توانند، صلح و آرامش انساني را در سراسر جهان برپا كنند.