پروفسور علی خادم حسینی استاد ایرانی دانشگاه MIT برای نخستین بار در جهان "بافت های مصنوعی بیولوژیکی" می سازد که جان میلیونها بیمار نیازمند در سراسر جهان را نجات خواهد داد. مبتکر برتر جوان جهان در گفتگو با خبرگزاری مهر ابراز عقیده کرد که قلب، کبد و سایر اندام های حیاتی که از این طریق تولید خواهند شد پاسخگوی نیاز دردمندانه بیمارانی خواهد بود که هر لحظه امکان مرگ آنها وجود دارد.
به گزارش خبرگزاری مهر، پروفسور علی خادم حسینی استاد و محقق برجسته MIT و استاد برجسته کمیته مشترک فناوری و علوم سلامتی MIT و هاروارد در گفتگوی مشروح با خبرنگار مهر گفت : پروژه بی سابقه ای که من آن را آغاز کرده و به تدریج وارد مراحل عملی و پیشرفته خود می شود استفاده از مهندسی بافت (tissue engineering) در ساخت ارگان های حیاتی بدن انسان است.
وی افزود : همواره این مشکل بزرگ وجود داشته است که چطور می توان بافت هایی تولید کرد که دقیقا مشابه بافت های انسانی باشند. در مقاطعی که بحث ساخت بافت های فوق العاده پیچیده نظیر بافت قلبی به میان می آید سعی کرده ایم تا از مهندسی بافت برای ساخت چنین بافت های حساسی استفاده کنیم.
این استاد برجسته ایرانی که پروژه های تحقیقاتی اش به جهت کاربردی بودن تحت حمایت انستیتو ملی سلامت آمریکا ( NIH ) قرار دارد، به مهر افزود: این تحقیقات به جهت کاربردی بودن اخیرا از سوی مسوولان مجله معتبر علمی-تحقیقاتی "تکنولوژی ریویو" (technologyreview) مورد توجه قرار گرفته و از این رو توانستم به عنوان یکی از 35 مخترع و مبتکر برتر زیر 35 سال جهان معرفی شوم.
وی در تشریح دستاورد تحقیقاتی خود افزود : به لطف خدا در حقیقت من اولین نفری در جهان هستم که به ساخت بافت های مصنوعی بیولوژیکی پرداخته ام. طی سالهای گذشته فناوری ساخت اندام های حیاتی مصنوعی نطیر قلب مصنوعی متحول شده است اما در تمامی این محصولات از مواد تمام مصنوعی نظیر فلز و غیره استفاده می شود.
پروفسور علی خادم حسینی استاد دانشگاه هاروارد
این استاد برجسته ایرانی که در حد فاصل سالهای 2003 تا 2007 بالغ بر 85 مقاله و ثبت اختراع و دستاوردهای ابتکاری داشته است به مهر گفت : به جهت آنکه رشته تحصیلی ام مهندسی بافت بوده است، بالغ بر 7 تا 8 سال است که بر روی این پروژه و پروژه های مشابه کار کرده ام. تصور من این است که شاید تا 10 سال و به گفته برخی محققان تا 20 سال آینده این بافت ها به مرحله تولید تجاری و همه گیر برسند.
پروفسور خادم حسینی به مهر گفت : پروژه های من همواره از سوی انستیتو ملی سلامت آمریکا مورد حمایت های مالی قرار گرفته و از این رو بالغ بر میلیون ها دلار برای تامین اعتبار پروژه ها در اختیارم قرار داده اند.
این محقق افزود : برنامه آتی من این است که این فناوری نوین را برای اندام هایی نظیر دندان نیز به کار گیرم. سعی ما بر این است که از مهندسی بافت ها برای ساخت دندانهای مصنوعی بیولوژیکی نیز استفاده کنیم و در نهایت دندانهایی کاملا متفاوت به دنیای پزشکی ارایه کنیم.
پروفسور خادم حسینی با ابراز امیدواری نسبت به کاربردی بودن تحقیقاتش برای بیماران نیازمند کشورمان یادآور شد : من تمام توان خود را برای پیشرفت سریع در این راه صرف کرده و از بیماران نیازمند می خواهم که تا نتیجه دهی این فناوری صبور باشند.
وی با بیان اینکه با برخی محققان موسسه رویان ایران نیز همکاری تحقیقاتی دارد ابراز امیدواری کرد که در آینده ای نزدیک راهی ایران شده و به کمک بیماران نیازمند کشور بشتابد.
به گزارش مهر، اخیرا انستیتو ملی سلامت آمریکا (NIH) با کاربردی عنوان کردن تحقیقات استاد ایرانی دانشگاه هاروارد آمریکا در عرصه مطالعات مربوط به مکانیسم های مشتق گیری سلول های بنیادین جنینی در درون سیستم های میکرومهندسی کنترل شده منابع مالی این تحقیقات را تقبل کرده است.
پروفسور علی خادم حسینی
خالق نخستین بافت های مصنوعی بیولوژیکی جهان
پروفسور خادم حسینی همچنین اخیرا به عنوان یکی از 5 فینالیست جایزه علمی BMW برای ارایه بهترین پایان نامه دکتری برگزیده شده است. مرحله نهایی این مسابقه در پائیز سال 2007 و در آلمان برگزار خواهد شد.
این محقق برجسته ایرانی به تازگی نیز با همکاری دکتر دمرسی موفق به دریافت بورس پژوهشی مرکز U54 انستیتو ملی سلامت آمریکا شده است. وی این بورس ارزشمند را به جهت انجام مطالعات سیستماتیک درخصوص رشد جنینی پستانداران دریافت کرده است.
پروفسور خادم حسینی در کنار این پروژه تحقیقاتی هم اکنون در حال انجام  مطالعاتی درخصوص ارایه روش های جدیدی برای کنترل میکرومحیط ها و نمایش عالی آزمایشات بر اساس روش های میکروساختاری است.
پروفسور خادم حسینی بالغ بر 20 سال است که در خارج از کشور به سر می برد. وی پس از متولد شدن در تهران در سن 12 سالگی به همراه خانواده خود راهی کانادا شده و پس از گذراندن دوره دبیرستان در انستیتو جرویس کالیگیت این کشور وارد دانشگاه تورنتو شد. وی در سال 1999 در مقطع کارشناسی مهندسی شیمی و سپس کارشناسی ارشد و در حالی که مطالعاتی نیز در عرصه مهندسی زیست محیطی داشت از این دانشگاه فارغ التحصیل شد. وی که هم اکنون به عنوان یکی از اساتید کمیته مشترک فناوری و علوم سلامتی MIT-Harvard و مدرسه پزشکی هاروارد مشغول به کار است پیش از این و با حضور در MIT مدرک دکتری خود را نیز در پزشکی زیستی اخذ کرده است.