بررسي موارد فلج اعصاب چشمي در بيماران ديابتي نشان داد كه ‌فلج اعصاب چشمي در بيماران با سابقه ديابت كمتر از ‌١٠ سال، كمتر از ساير بيماران ديابتي است.
به گزارش سرويس پايان‌نامه خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) - منطقه يزد، مريم ارباب، دانشجوي دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد در پايان نامه تحصيلي خود با راهنمايي دكتر ابوالقاسم رستگار به بررسي انواع فلج اعصاب چشمي( ‌٣ و ‌٤ و ‌٦) در بيماران ديابتي شهر يزد پرداخته است.
در اين مطالعه توصيفي - تحليلي كه به روش Case Series انجام گرفته است، تعداد ‌٤١ بيمار ديابتي دچار فلج اعصاب چشمي مراجعه كننده به درمانگاه چشم پزشكي دانشگاه علوم پزشكي يزد مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.
براساس نتايج اين بررسي سن متوسط بيماران ‌٥/٦٢ سال بود و بيشتر بيماران بين ‌٦٥ تا ‌٧٥ سال سن داشتند و همچنين ‌٧/٥٣ درصد بيماران را زنان و ‌٣/٤٦ درصد را مردان تشكيل مي‌دادند.
نتايج نشان داد كه تفاوتي ميان موارد فلج اعصاب كرانيال در بيماران گروه‌هاي مختلف سني و جنسي ديده نمي‌شود، در حالي كه در ميان بيماران با سابقه ديابت زير ‌١٠ سال‌، موارد درگيري اعصاب كرانيال مشخصاً كمتر از ساير بيماران بود، به طوري كه تنها ‌١١ بيمار با سابقه كمتر از ‌١٠ سال ابتلا به ديابت داشتند.
شايعترين شكايت بيماران در اين بررسي شامل دوربيني ‌٤/٨٥ درصد، اختلال در پوزيشن سر ‌٤/٦٣ درصد، تاري ديد ‌٨/٩ درصد و ساير شكايات ‌٢/١٢ درصد بود.
شايعترين عوارض در اين بررسي نيز شامل اگزوتروپي ‌٦/٣٦ درصد،‌ هيپرتروپي ‌٤/٢٤ درصد، ايزوتروپي ‌٥/١٩درصد و بروز همزمان چندين عارضه ‌٥/١٩درصد بدست آمد.
در اين بررسي مشخص شد كه ‌فلج اعصاب چشمي در زمينه ديابت به طور مشخص در بيماران با سابقه ديابت كمتر از ‌١٠ سال كمتر از ساير بيماران ديده مي‌شود.
برپايه يافته‌هاي اين تحقيق از نظر فلج اعصاب چشمي، بيشترين فراواني مربوط به فلج ايزوله زوج سوم و بعد از آن فلج ايزوله زوج چهارم و ششم تشكيل مي‌دادند و نهايتاً ارتباطي بين سن و جنس و نوع فلج عصب نيز وجود نداشت.
شايان ذكر است، تقريبا در ‌٧ تا ‌٨ درصد از موارد ديابت مليتوس غير وابسته به انسولين هنگام تشخيص مي‌توان نروپاتي را در بيمار ديد و انواع اين نروپاتي شامل منونروپاتي شامل اعصاب كرانيال يا اعصاب محيطي، ‌پلي‌نروپاتي قرينه محيطي و نروپاتي اتونوم است.