رييس انستيتو پاستور ايران از راه اندازي خطوط توليد مواد اوليه فرآورده‌هاي نوتركيب موسسه در مقياس صنعتي خبر داد.
دكتر عبدالحسين روح الاميني، رييس انستيتو پاستور ايران در گفت‌وگو با خبرنگار پژوهشي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) با اعلام اين مطلب افزود: يكي از مهمترين فعاليت‌هاي دو سال اخير پاستور در كنار گسترش و توجه ويژه به طرح‌هاي پژوهشي و افزايش دانشجويان دوره‌هاي تحصيلات تكميلي در پاستور، اتمام و راه اندازي مجتمع توليد فرآورده هاي نوتركيب انستيتو پاستور ايران بوده است كه با حمايت شخص رييس جمهور از ابتداي آغاز به كار دولت نهم و توجه ويژه و كارشناسي وزير بهداشت به اهميت ابعاد تخصصي اين پروژه، تلاش مستمر و شبانه روزي همكاران پاستوري شاهد افتتاح اين مجموعه در دهه فجر سال 85 و راه اندازي فاز توليد محصول نهايي واكسن هپاتيت B نوتركيب در كشور بوديم كه در هفته‌هاي جاري پس از طي آزمايشات گوناگون مورد تاييد مراجع ذي صلاح وزارت بهداشت قرار گرفته و به بازار عرضه مي‌شود.
رييس انستيتو پاستور ايران،راه اندازي خطوط توليد مواد اوليه نوتركيب در مقياس صنعتي نظير اينترفرون آلفا همزمان با ورود محصول نهايي واكسن هپاتيت B نو تركيب به بازار را نشانه تلاش جهاد گران بي‌نام و نشان عرصه توليد بيوتكولوژي انستيتو پاستور ايران عنوان و تصريح كرد:بر اساس اين تلاش ها به زودي خطوط توليد مواد اوليه داروهاي استرپتوكيناز، هپاتيت B و اريتروپوينتين نيز،يكي پس از ديگري راه‌اندازي مي‌شود.
دكتر روح الاميني در ادامه با اشاره به ديگر فعاليت‌هاي در دست اقدام پاستور افزود: افتتاح ساختمان جديد توليد «ب ث ژ» براي رفع نياز كشور و اقدام در جهت صادرات اين محصول كه نيازمند امكانات جديد است و 70 درصد كار آن تا به حال انجام شده و در سال 87 به بهره ‌برداري خواهد رسيد، ساخت بخش «اينسكتاريوم» براي انجام مطالعات در زمينه مالاريا و ساير حشرات ناقل بيماري‌ كه در پايان سال 86 به بهره‌برداري خواهد رسيد و انجام برخي فعاليت‌ها در جهت مديريت دانش نظير راه‌اندازي نخستين مركز مديريت دانش علوم زيستي در ايران براي هم افزايي ميان محققان و دانشمندان ايراني از فعاليت‌هاي ديگر در دست اقدام پاستور است كه در يك سال گذشته شروع و طي مدت كوتاهي به اتمام نزديك شده است و اين چيزي جز همت همكاران پاستوري و توجه ويژه و كارشناسي تمامي دست اندركاران وزارت بهداشت و سازمان مديريت و شخص رييس جمهور نيست كه مي‌تواند سرمشقي براي انجام ساير پروژه هاي بزرگ در كشور قرار گيرد زيرا همواره آفت هر پروژه طولاني شدن آن و در نتيجه غير اقتصادي شدن آن در طول زمان است.