رييس دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران گفت: ارتقاي برنامه‏هاي آموزشي دانشكده پزشكي به مشاركت اعضاي هيات علمي و دانشجويان نياز دارد.
به گزارش سرويس صنفي آموزشي خبرگزاري دانشجويان ايران، دكتر سيد حسن امامي رضوي در خصوص اهداف و برنامه‏هاي آتي اين دانشكده گفت: دانشكده پزشكي قديمي‏ترين و بزرگترين دانشكده پزشكي در كشور است و قدمت آن بيش از هفتاد سال است و تقريبا اكثر پزشكان صاحب نام كشور در اين دانشكده تحصيل كردند و فارغ‏التحصيل شده‌اند.
وي افزود: دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران به لحاظ گسترده بودن، بيشترين تعداد دانشجو و بيشترين دوره‏هاي تحصيلات تكميلي پزشكي ph.D در كشور را داراست.
به گفته وي، ساليانه حدود 200 دانشجوي پزشكي پذيرش مي‏كنيم و حدود 800 نفر اعضاي هيات علمي داريم كه عمده آنها در شاخه باليني مي‏باشند و در 15 بيمارستان آموزشي دانشگاه مشغول بكار هستند و وظيفه تربيت نيروها را برعهده دارند.
دكتر امامي رضوي گفت: يكي از برنامه‏هاي اساسي در جهت اصلاح، وضعيت آموزش پزشكي عمومي است كه بايد چند موضوع عمده مورد بازنگري قرار گيرد كه يكي از موضوعات و مشكلات در آموزش پزشكي عمومي، طول دوره آموزش پزشكي ومحتوي برنامه است كه در هر دو مورد بايد اصلاحات را انجام دهيم و اجرا كنيم.
وي افزود: برنامه موجود آموزش پزشكي عمومي هم بايد از لحاظ كمي و كيفي مورد بازنگري قرار گيرد و برنامه جديد مستقر شود كه در اين زمينه هم از همكاري اعضاي هيأت علمي و فراگيران استفاده خواهد شد.
دكتر امامي رضوي همچنين اضافه كرد در برنامه اصلاحي درحال تدوين پروتكلي هستيم كه برنامه جامع آموزش پزشكي نام گرفته كه در برنامه ريزي‏هاي اوليه منتظر نظر هيأت رئيسه دانشگاه هستيم تا به اجرا برسانيم.
وي در خصوص برنامه‏هاي ديگر اصلاحي آموزش پزشكي در دانشكده به طرح جامع اصلاحات جامع پزشكي تخصصي اشاره كرد و گفت در اين زمينه هم اقدامات اوليه انجام شده است و تقريبا برنامه استانداردهاي آموزشي در رشته‏هاي فاقد استاندارد كشوري در 14 رشته تدوين شده و در رشته‏هاي ديگر با همكاري دبيرخانه تخصصي آموزش پزشكي اين كارصورت خواهد گرفت.
وي همچنين طرح جامع منزلت آموزش در نظام دانشگاه را نيز يكي ديگر از برنامه‏هاي آتي ذكر كرد و افزود در اين طرح چند موضوع از جمله اصلاح مقررات استخدامي و بكارگيري اعضاي هيأت علمي مورد توجه قرار مي‏گيرد كه در اين پروژه، در وهله اول نيازسنجي در رشته‏ها كه در چه رشته‏هايي نياز به افزايش تعداد اعضاي هيأت علمي داريم تا نيروهاي مورد نياز بكار گرفته شوند.
وي در اين طرح به اصلاح روش ارتقاء اعضاي هيأت علمي اشاره كرد و گفت با تدوين كارنامه عملكرد آموزشي اعضاي هيأت علمي در دو مقوله آموزش و پژوهش كه بصورت مدون و كاملاً مشخص در سايت دانشگاه در دسترس بوده كار ارزيابي اعضاء هيأت علمي صورت مي‏‏گيرد و اين كارنامه عملكرد آموزشي در ارزشيابي اعضاي هيات علمي مورد استفاده واقع مي شود.
وي همچنين در طرح منزلت آموزش در دانشگاه گفت، به دليل اينكه فارغ‏التحصيلان در زمينه آموزش پزشكي تجربه‏اي ندارند بحث توانمندسازي در زمينه آموزش پزشكي اعضاي هيأت علمي مطرح شده است و در ادامه افزود از ديگر برنامه‏هاي دراز مدت برنامه‏هاي اصلاحي در دانشكده پزشكي، بحث بسترسازي و ظرفيت‏سازي رشته Ph.D در آموزش پزشكي مي‏باشد.
رييس دانشكده پزشكي علوم پزشكي تهران در ادامه خاطرنشان كرد: علاوه بر برنامه‏هاي درازمدت، برنامه‏هاي كوتاه مدت از قبيل برگزاري آزمون دستياري تخصصي و ارزشيابي وضعيت اعضاي هيأت علمي نيز دردستور كار دانشكده قرار دارد.
وي مسائل فوق برنامه و امور رفاهي دانشجويان دانشكده پزشكي را نيز يكي از برنامه‏هاي كوتاه مدت برشمرد و گفت: يكي از موضوعاتي كه به شدت داراي اهميت است استفاده از ابزارها و امكانات رفاهي، ورزشي، تفريحي براي دانشجويان بصورت گسترده است كه در يك محيط كاملاً مناسب انجام شود و دانشجويان فقط يك محيط خشك آموزشي نداشته باشند و پرورش كافي در همه زمينه‏ها از جمله ورزشي، تربيت بدني، فرهنگي با كمك گروه‏ها و تشكل‏هاي دانشجويي داشته باشند زيرا موضوع و بحث پرورش فكري دانشجويان كم اهميت‏تر از بحث آموزشي نيست.

وي گفت: با توجه به اينكه علم پزشكي بحث كلينيكال است اگر بستر فرهنگي مناسب براي اين بحث فراهم نباشد حاصل كار، نتايج خوبي نخواهد داشت. اگر پزشكاني كه تربيت مي‏شوند هم در زمينه علوم تربيتي و اخلاقي و هم به زمينه‏هاي پرورشي آگاه باشند انسانهاي كامل و پزشكان حكيم خواهند بود.
وي گفت: ما در دانشگاه اساتيدي داريم كه الگوهاي جهاني هستند در زمينه‏‏هاي اخلاقي، اعتقادي، عملكردي به آنها افتخار مي‏كنيم و در رشته‏هاي خودشان انسانهاي فرهيخته و داراي سابقه درخشان در طب دولتي و خصوصي و پرچمداران علم و اخلاق در كشور هستند و بعنوان متوليان سازمانهاي خاصي مثل صنف پزشكي و سرمايه‏هاي دانشگاه مي‏توانند الگوهاي تربيتي باشند، ما بايد بتوانيم ارتباط اين اساتيد را با دانشجويان بيشتر كنيم تا فارغ التحصيلان نخبه كشوري، مهمترين آموزشهاي پزشكي و اخلاقي را از اين اساتيد داشته باشند.