محققان دانشگاه صنعتي اميركبير به دانش بومي استفاده از پوزالان‌هاي طبيعي و مصنوعي در صنعت بتن دست يافتند.
دكتر علي اكبر رمضانيان پور، رييس مركز تحقيقات دوام بتن دانشگاه صنعتي اميركبير با اعلام اين مطلب به خبرنگار «پژوهشي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) ، اظهار داشت: امروزه به دليل آلايندگي بسيار زياد توليد سيمان در كارخانه‌ها استفاده از مواد جايگزين رونق بسياري گرفته است.
وي ادامه داد: در كشور ما هم با توجه به وجود منابع غني آتشفشاني، برنامه‌هايي براي استفاده از اين نوع مواد طبيعي آغاز شده است.
رمضانيان پور افزود: علاوه بر استفاده از اين مواد طبيعي، مواد مصنوعي نيز كاربرد دارد كه سرباره‌هاي كوره‌هاي ذوب آهن و ميكروسيليس در زمره اين تركيبات است.
وي تصريح كرد: ما در دانشگاه صنعتي امير كبير طي دو سال همراه با دو دانشجوي كارشناسي ارشد بر روي نحوه استفاده از شلتوك برنج به عنوان پوزالان مصنوعي در صنعت بتن تحقيقاتي را آغاز كرديم.
رييس مركز دوام بتن دانشگاه صنعتي امير كبير خاطر نشان كرد: نتيجه اين تحقيقات دستيابي به تكنولوژي استفاده از اين محصول بود به صورتي كه پس از تبديل آن به خاكستر در كوره‌هاي كنترل شده از نظر دمايي محصول به دست آمده و با درصدي معين به سيمان اضافه كرده و به بتن تبديل مي‌كنيم.
وي تاكيد كرد: اين تكنولوژي در دو بخش است يكي ساخت كوره‌هاي مخصوص و كنترل شده و يكي درصد استفاده از آن در بتن است.
عضو هيات علمي دانشگاه صنعتي امير كبير در گفت‌و‌گو با ايسنا تصريح كرد: با استفاده از اين نوع محصول دوام بتن به خصوص در مناطقي نظير اسكله‌ها و مناطق مرطوب افزايش مي‌يابد و عمر بتن حدودا دو برابر مي‌شود و به همين ميزان استفاده از سيمان به عنوان يك ماده بسيار آلاينده كاهش مي‌يابد.
وي افزود: از ديگر مزاياي اين كار استفاده از انرژي گرمايي حاصل و تبديل آن به برق است كه مي‌توان به عنوان يك بخش جانبي از اين تكنولوژي بهره برد
رمضانيان‌پور خاطر نشان كرد: تقريبا يك بيست و پنجم از هر تن شلتوك سوخته شده تبديل به خاكستر مفيد براي استفاده مي‌شود.