معاون سابق آموزش دانشگاه علوم پزشكي ايران گفت: آموزش سنتي پزشكي در دانشگاه‌هاي معتبر دنيا جايگاهي ندارد و بايد متحول شود.
دكتر حسين فراهيني در گفت‌وگو با خبرنگار صنفي آموزشي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اظهار داشت: دوره آموزش پزشكي فعلي ما بايد مورد تجديد نظر قرار گيرد و بر اساس سيستم آموزشي دانشگاه‌هاي بزرگ و معتبر دنيا اجرا شود. آموزش پزشكي در دنيا بر اساس دانشجو محوري است نه استاد محوري. در كشور ما نحوه تدريس اساتيد به نحوي است كه دانشجو در امر آموزش مشاركتي نمي‌كند.
وي تصريح كرد: البته قدمهاي مثبتي از سوي وزارت بهداشت براي اصلاح وضعيت آموزشي برداشته شده مانند طرحي كه در دانشگاه شهيد بهشتي در حال اجراست، ولي هنوز آموزش دانشجومحوري در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور حاكم نشده است.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي ايران افزود: ما در حال حاضر كمبود پزشك نداريم. در يك دوره‌اي آموزش پزشكي از 8 سال به 6 سال كاهش داده شد تا كمبود پزشك در جامعه جبران شود در حاليكه به عقيده من دوره 6 ساله براي آموزش پزشكي كم است.
وي در ادامه با اشاره طرح پذيرش دانشجويان پزشكي از مقطع ليسانس گفت: با پذيرش دانشجوي پزشكي از مقطع ليسانس مي‌توان دوره آموزش پزشكي را افزايش داد البته به اندازه‌اي كه از حد معمول تجاوز نكند چرا كه در اين صورت به علت كمبود امكانات آموزشي و فعاليت‌هاي جنبي باعث اتلاف وقت و هزينه دانشجويان خواهد شد و همچنين بهتر است قبل از اجراي آن از نتايج و دستاوردهاي كشورهاي صاحب اين طرح استفاده شود.
دكتر فراهيني افزود: با اجراي اين طرح افراد ديد و بينش بيشتري براي ورود به پزشكي خواهند داشت و با يك گزينش صحيح و منطقي مي‌توان افراد نخبه و استعدادهاي درخشان را كه در طول دوره ليسانس به تحصيل در پزشكي علاقمند شده‌اند، وارد اين رشته كرد.
قائم مقام سابق آموزش وزارت بهداشت در ادامه اظهار داشت: يكي از مشكلات آموزش پزشكي تاسيس تعداد زيادي دانشگاه علوم پزشكي در يك فاصله كوتاه زماني براي جبران كمبود پزشك است كه متاسفانه وزارت بهداشت نتوانست همه اين دانشگاه‌ها را چه از لحاظ امكانات آموزشي، تخت بيمارستاني و چه از لحاظ استاد در حد مطلوب و استاندارد تجهيز كند.
از سوي ديگر نظارت دقيق و كافي بر روي آموزش پزشكي در اين دانشگاه‌ها صورت نگرفت. بنابراين وزارت بهداشت اگرچه قدمهاي مثبتي را براي بهبود وضعيت آموزشي برداشته اما هنوز تا استانداردهاي مطلوب زمان زيادي فاصله داريم.
وي در ادامه تاكيد كرد: در حال حاضر به نظر مي‌رسد كه ما به لحاظ كمي به حد مطلوب خودمان رسيده‌ايم، بايد پذيرش دانشجوي پزشكي در دانشگاه‌ها محدود شود و اين پذيرش به صورت تقسيم بندي شده انجام شود. لازم نيست مثلا در 40 دانشگاه، دانشجوي پزشكي تربيت كنيم مي‌توان آموزش قسمت‌هاي پارامديكال را به دانشگاه‌هايي كه امكانات كافي دارند سپرد و قسمت‌هاي مديكال را هم در بقيه دانشگاه‌ها ارايه كرد. براي تربيت دانشجوي استاندارد بايد ابتدا محيط علمي استاندارد داشته باشيم.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي ايران در پايان گفت: در سالهاي اخير تحول بزرگي در آموزش پزشكي نديده‌ايم هر چند كه آموزش پزشكي كشور پس از انقلاب اسلامي از نظر كمي و كيفي پيشرفت‌هاي خوبي داشته اما براي استانداردسازي و بهبود شرايط فعلي بايدقدمهاي جدي تري برداشته شود.