پژوهشگران دانشگاه تربيت مدرس در تحقيقي با بررسي تاثير تحريك الكتريكي خارجي در بهبود زخم‌ها نشان دادند، اعمال تحريك الكتريكي خارجي با شبيه سازي جريان‌هاي بيوالكترويك طبيعي مي‌تواند به التيام زخم كمك كند.
به گزارش سرويس پايان نامه خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در پژوهشي كه توسط قدمعلي طالبي دانش‌آموخته مقطع دكتري فيزيوتراپي صورت گرفت سعي شد تا با ارزيابي جامع از پتانسيل جراحت، سطح زخم و قدرت كششي بافت و نيز مطالعه بافت شناسي از وقايع مهم مراحل التيام، شناخت بهتري از مكانيسم تاثيرگذاري تحريك الكتريكي بر پروسه التيام زخم به دست آيد.
پس مطالعه عوامل مهم تاثيرگذار از روي پتناسيل سطحي تقاضلي و ميزان تكرارپذيري دستگاه،‌در مرحله اصلي مطالعه از 48 خوكچه هندي چهار تا شش ماهه به وزن 300 تا 400 گرم استفاده شد. در فاصله يك سانتي‌متري ستون فقرات پشتي حيوان برش پوستي تمام ضخامت به طول 2.5سانتي‌ متر ايجاد شد.
حيوانات به صورت تصادفي در سه گروه كنترل، DC آندال و DC كاتدال قرار گرفتند. تحريك الكريكي با شدت 600 ميكروآمپر به مدت يك ساعت به صورت يك روز در ميان تا سه هفته اعمال شد.
پتانسيل تفاصلي سطحي موضع زخم نسبت به پوست سالم كناري، قبل از ايجاد زخم و بلافاصله پس از آن و نيز يك روز در ميان تا سه هفته اندازه گيري شد. همچنين اندازه گيري سطح زخم از روز اول پس از زخم تا روز 21 و آزمون تنسيومتري در روز 21 ترميم انجام شد. در روزهاي سوم، هفتم و بيست و يكم ترميم، بررسي‌هاي بافت شناسي انجام شد.
نتايج نشان داد كه تنها در گروه آند، پتانسيل جراحت در پايان دوره ترميم به سطح پتانسيل پايه ( قبل از ايجاد زخم ) بازگشت.
ميانگين پتانسيل جراحت در روزهاي 19 و 21 در گروه آندال از رو 15 به بعد نسبت به كنترل كاهش بيشتري نشان داد. اختلاف معني‌داري در ويژگي‌هاي بيومكانيكي بافت زخم بين گروه‌هاي كنترل و درمان مشاهده نشد.
تراكم كلاژن در روزهاي سوم، هفتم و بيست و يكم در گروه كاتدال نسبت به هر دون گروه كنترل و آندال به طور معني‌داري بيشتر بود. اما اختلاف معني داري در تعداد عروق و نيز جهت‌گيري فيبرهاي كلاژن بين سه گروه مشاهده نشد.
به گفته پژوهشگر، به نظر مي‌رسد كه جريان DC آندال با تسريع وقايع بيوالكترونيك زخم و جذب سلول‌هاي اپي تليال، موجب تسريع بازگشت پتانسيل جراحت به سطح پايه طبيعي قبل از آسيب و بستن بهتر سطح زخم شده است؛ در حالي كه جريان ‌DC ميكروآمپراژ كاتدال، فاز التهابي ترميم را كوتاه كرده و ترميم را زودتر وارد مرحله تكثير مي‌كند. گرچه جريان DC كاتدال موجب كلاژن ريزي بيشتر شد اما تاثيري بر قدرت كششي بافت زخم نداشت.