محققان گروه مهندسي چوب و کاغذ دانشگاه تهران با همکاري دانشگاه پلي‌تکنيک گرنوبل فرانسه، طي پژوهشي، موفق به سنتز ذرات نانومتري سلولز، موسوم به ويسکرهاي سلولز و تهيه نانوکامپوزيت‌هاي زيست تخريب‌پذير به کمک اين نانوذرات شدند.
به گزارش سرويس پژوهشي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، دکتر مهدي روحاني، محقق ايراني، درباره کاربرد نتايج اين پژوهش اظهار داشت: مواد نانوکامپوزيتي حاصل از نانوکريستال سلولز، در ساخت روکش‌هاي پيشرفته و قطعات داخلي خودرو کاربرد دارد. همچنين، به دليل غيرسمي و خنثي بودن اين مواد، نانوکامپوزيت توليد شده، در صنايع داروسازي، غذايي، كاغذسازي، آرايشي و بهداشتي و ساخت پروتزها در صنايع پزشکي نيز استفاده مي‌شود.
ويسکر‌ها يا نانوکريستال‌هاي سلولز، ذرات ميله‌يي شکل با درجه تبلور بالا و سطح مشترک ويژه در حدود چند صد متر مربع در هر گرم هستند.
اين نانوساختارها، به دليل ساختار تک‌کريستالي، شکل ميله‌يي بلند و منظم و همچنين قيمت پايين، گزينه مناسبي براي بهبود خواص مکانيکي پليمرهاي مصنوعي و طبيعي هستند. در دسترس بودن و قابليت تجديدشوندگي نيز از ديگر خصوصيات مهم اين نانوذرات است.
دکتر روحاني، با بيان اين مطلب که آغاز اين پژوهش از سال 1383 بوده است، افزود: پس از جمع‌آوري اطلاعات اوليه، اين پژوهش به سه فاز اصلي تقسيم شد. ابتدا، تهيه نانوکريستال‌هاي سلولز از لينتر پنبه و بررسي و شناسايي آنها به وسيله ميکروسکوپ الکتروني؛ سپس، تهيه نانوکامپوزيت‌ها‌ي حاصل از اختلاط نانوکريستال‌هاي سلولز وکوپليمرهاي پلي وينيل الکل (PVA) و در نهايت بررسي و شناسايي خواص نانوکامپوزيت‌هاي ساخته شده است.
با تلاش فراوان محققان ايراني در طي سه سال در داخل کشور، مراحل مهمي از اين پژوهش به ‌طور موفقيت‌آميزي انجام گرفت. با توجه به دردسترس نبودن همه امکانات و تجهيزات مورد نياز و همچنين نبود تجربه داخلي لازم در اين زمينه، مراحل پاياني پژوهش، طي يک فرصت مطالعاتي 9 ماهه در کشور فرانسه تکميل شد.
روحاني با اشاره به دغدغه‌هاي جهاني صنايع در جايگزين کردن محصولات حاصل از پليمر‌هاي غير‌قابل تجزيه‌ با جايگزين‌هاي زيست تخريب پذير، سرمايه‌گذاري صنايع داخلي در اين زمينه را براي کاهش آلودگي‌هاي زيست محيطي، لازم دانست.
بنابر اعلام ستاد ويژه توسعه فن‌آوري نانو، نتايج اين پژوهش كه با همکاري دکتر قنبر ابراهيمي و دکتر علي‌نقي کريمي از ايران و دکتر محمد ناصر بلقاسم، دکتر يوسف حبيبي و دکتر آلن دوفرن از فرانسه انجام شده، در مجله European Polymer به چاپ رسيده است.