محققان دانشکده شيمي دانشگاه تبريز موفق شدند طي پژوهشي با استفاده از الکترودهاي ساخته‌شده از نانولوله‌هاي کربني و طي فرآيند پراکسي‌کوآگولاسيون، آلاينده‌ها و مواد رنگي موجود در پساب‌هاي صنعتي را حذف كنند.
به گزارش سرويس پايان‌نامه خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، محمود زارعي، دانشجوي دوره دکتري شيمي کاربردي دانشکده شيمي دانشگاه تبريز در اين زمينه گفت: در استفاده از نانولوله‌هاي کربني به‌عنوان کاتد، پراکسيد هيدروژن توليد شده به‌وسيله آن طي عمل الکتروليز، 5/2 برابر الکترود کربن فعال و 30 برابر الکترود گرافيتي است.
وي افزود: متداول‌ترين روش براي حذف باقي‌مانده تركيبات آلي موجود در آب، هوادهي و جذب سطحي به‌وسيله كربن فعال است. هوادهي تنها براي تركيبات فرار مفيد است و جذب سطحي نيز روي برخي از تركيبات آلي تأثيري ندارد. به‌ طور كلي، فرايندهاي ذکر شده قادر به تخريب آلاينده‌هاي محيط زيست نيستند؛ در حالي‌که با روش مورد استفاده در اين تحقيق، آلاينده‌ها تخريب مي‌شوند.
زارعي تصريح كرد: الکترودهاي نفوذپذير نسبت به اکسيژن با توليد پراکسيد هيدروژن، موجب انجام فرايندهاي اکسايش پيشرفته مي‌شود. در اين فرآيندها راديکال‌هاي آزاد فعال مثل OH توليد مي‌شود که براي تخريب آلاينده‌هاي آلي، قدرت اکسيدکنندگي بسيار بالايي دارند. يكي از مزاياي فرآيندهاي اكسايش پيشرفته، تخريب مواد آلي به CO2 و H2O (يعني تجزية معدني) است. مزيت ديگر اين فرآيندها، از بين بردن غلظت‌هاي پايين آلاينده‌هاست.
وي گفت: با استفاده از الکترودهاي ساخته شده، حذف آلايندهاي رنگي از آب‌هاي آلوده انجام و با استفاده از دستگاه GC-MS، محصولات مياني و محصولات جانبي توليد شده، بررسي شد. نتايج به‌ دست‌آمده نشان مي‌دهد که مواد آلاينده، در نهايت به آب و دي‌اکسيد کربن تبديل شده‌اند. با توجه به اينکه امروزه بيشتر صنايع، براي دفع پساب‌هاي خود دچار مشکل هستند و پساب توليدي آنها شامل مواد آلي مختلف، از جمله مواد رنگي است که مشکلات زيست‌محيطي زيادي را به‌دنبال دارد، با استفاده از فرايند مورد مطالعه در اين کار پژوهشي، مي‌توان بسياري از آلاينده‌هاي موجود در پساب‌هاي صنعتي را از بين برد.
به گزارش ستاد ويژه توسعه فن‌آوري نانو، بخشي از نتايج اين پژوهش كه با هدايت دکتر داريوش سالاري و دکتر عليقلي نيائي و دکتر عليرضا ختائي در گروه شيمي کاربردي دانشکده شيمي دانشگاه تبريز انجام شده در مجله Journal of Electroanalytical Chemistry (جلد 629؛ صفحات 125-117؛ سال 2009)، منتشر شده‌ است.