موفقيت محققان ايراني در توليد نانوبيوسراميکهاي ترميمكننده ضايعات استخواني
محققان دانشگاه صنعتي اصفهان موفق به ساخت نانوبيوسراميک زيستسازگاري شدند كه به دليل ويژگي زيستفعالي، ميتواند در بازسازي و خلق دوباره بافتهاي بدن، مفيد واقع شود.
به گزارش سرويس پاياننامه خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، با کنترل رفتار زيستسازگاري و زيستفعالي نانوبيوسراميکها، امکان توسعه کاربرد اين نانوساختارها در پزشکي بهمنظور ترميم، بازسازي و خلق دوباره بافتهاي بدن فراهم ميشود. در اين راستا در ادامه پژوهشهاي برنامهريزي شده با هدف «تهيه، ارزيابي و بهينهسازي نانوبيوسراميکها و توسعه کاربرد آنها در پزشکي و دندانپزشکي» تحقيقي در دانشگاه صنعتي اصفهان، به انجام رسيدهاست.
مهندس خرازيها، دانشجوي كارشناسي ارشد، دانشگاه صنعتي اصفهان درباره اين تحقيقات كه در قالب پايان نامه وي انجام شده است، اظهار كرد: «در اين پژوهش، موفق به ساخت نانوبيوسراميک فورستريت تکهيي چگال به عنوان بيوسراميک زيستفعال براي استفاده در صنايع پزشکي و درماني، همچون ترميم و بازسازي بافتهاي سخت بدن شدهايم.»
وي درباره چگونگي انجام اين پژوهش گفت: «در مرحله اول، پودر سراميک فورستريت نانومتري با روش آلياژسازي مکانيکي ساخته شد، نتايج ارزيابيها نشان داد که فورستريت نانومتري نه تنها زيستسازگار است بلکه رفتار زيستفعالي نيز دارد که ناشي از اندازه نانومتري آن است. در مرحله بعد، فورستريت تکهيي (بالک) نانوساختار چگال، بهمنظور استفاده از آن به صورت قطعه در بدن تهيه شد. در اين حالت نيز، خواص زيستفعالي نانوبيوسراميک حفظ ميشود.»
وي در ادامه توضيح داد: «براي دستيابي به فورستريت نانوساختار تکهيي از فرايند تفجوشي دو مرحلهاي استفاده ميشود، در اين فرايند، بعد از گرم کردن نمونههاي فشرده شده تا دماي بالا، نمونهها به مدت زمان لازم در اين دما نگهداري و سپس با سرد کردن سريع، در دماي پايينتر، به مدت زمان کافي حرارت داده ميشود. قرارگيري نمونه براي مدت زمان کوتاه در دماي بالا، به ناپايداري حفرات و تخلخلها منجر ميشود که با سريع سرد کردن آنها تا دماي پايينتر و نگهداري به مدت زمان کافي در اين دما، اين تخلخلها به طور کامل بسته ميشوند. اين فرايند، روشي مؤثر براي ساخت قطعات سراميکي نانوساختار است مشروط بر آن که دماي انتخابي و زمان هر يک از مراحل، مناسب انتخاب شود.»
به گزارش ستاد ويژه توسعه فناوري نانو، بخشي از نتايج و دستاوردهاي پژوهش حاضر که در قالب پاياننامه کارشناسي ارشد مهشيد خرازيها با راهنمايي دکتر محمدحسين فتحي به انجام رسيده است، در مجله بينالمللي Materials Letters (جلد 63، صفحات 1458-1455، سال 2009) به چاپ رسيده است.
١٤:١٤ ٢٧/٠٤/١٣٨٨