دانشگاه صنعتي شريف در آبان ماه سال 1344 با هدف تربيت نيروي انساني متخصص و متناسب با نيازهاي جامعه علمي و صنعتي كشور تاسيس شد.
به گزارش سرويس «پژوهشي» خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين دانشگاه در طول 40 سال فعاليت علمي و آموزشي خود در عرصه‌هاي مختلف با جذب اعضاي هيات علمي مجرب، تجهيز آزمايشگاه‌ها و كتابخانه‌ها هم‌سطح با دانشگاه‌هاي معتبر دنيا فعاليت كرده و بيش از 21 هزار دانش آموخته را در مقطع كارشناسي، كارشناسي ارشد و دكتري را در دامان خود پرورده است.
بيشتر دانش آموختگان دانشگاه صنعتي شريف امروز در مراكز علمي و صنعتي كشور و ديگر مراكز علمي معتبر جهان به فعاليت علمي و اجرايي مشغولند و هر از گاهي خبر موفقيت درخشان علمي دانش‌آموختگان اين دانشگاه در بزرگترين مراكز علمي، دانشگاهي و صنعتي جهان شنيده مي‌شود كه حاكي از كيفيت علمي و آموزشي بالاي اين دانشگاهست.
به اين ترتيب، جاي خالي اين دانشگاه در فهرست چند صد دانشگاه بزرگ جهان كه نام دانشگاه‌هاي آسيايي نيز در آن‌ها ديده مي‌شود، تامل برانگيز است.
دكتر سعيد سهراب پور، رييس دانشگاه صنعتي شريف در چهلمين سالگرد تاسيس اين دانشگاه در گفت‌وگويي با خبرنگار «علمي - پژوهشي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) ديدگاه‌هاي خود را درباره جايگاه علمي اين دانشگاه و علت مطرح نشدن نام آن در فهرست 200 يا 500 دانشگاه برتر جهان و آسيا، توليدات علمي اين دانشگاه و ميزان تعامل اين كانون برجسته علمي تحقيقاتي كشور با صنايع كشور، ارتباط دانشگاه با دانش‌آموختگان نخبه آن در داخل و خارج كشور و ... مطرح كرده است.
دكتر سهراب پور درباره جايگاه و رتبه علمي دانشگاه صنعتي شريف اظهار داشت: دانشگاه صنعتي شريف در برخي موارد نه تنها جزو 500 دانشگاه دنياست بلكه از لحاظ كيفيت فارغ التحصيلان از دانشگاه‌هاي اول دنيا به شمار مي‌رود و در اين زمينه كاملا با دانشگاه‌هاي بزرگي مثل استنفورد، MIT (موسسه فن‌آوري ماساچوست) و كلتك (موسسه فن‌آوري كاليفرنيا) قابل مقايسه است، كما اينكه در دو سال گذشته در دوره وروديه دكتري برق دانشگاه استنفورد نفرات اول تا سوم از دانشگاه شريف انتخاب شدند اما از لحاظ امكانات، تجهيزات و بودجه نه تنها از دانشگاه‌هاي دنيا بلكه از دانشگاه‌هاي امارات و عربستان هم پايين‌تر هستيم؛ بنابراين نمي‌توان توقع داشت كه با اين سطح از بودجه، امكانات و تجهيزات با دانشگاه‌هاي رديف اول دنيا در همه زمينه‌ها رقابت كنيم.
وي خاطرنشان كرد: از معيارهاي رتبه‌بندي دانشگاه‌ها در چنين ارزيابي‌هايي، تحقيقات، مقالات و مواردي مثل جايزه نوبل مي‌باشد كه مسلما با وجود اين امكانات كم نمي‌توانيم اين معيار‌ها را ارضاء كنيم.
دكتر سهراب‌پور تصريح كرد: بودجه سرانه دانشگاه صنعتي شريف، يك صد و هفتادم بودجه سرانه دانشگاه استنفورد است. علاوه بر اين، چند سال است كه از لحاظ تجهيزات تحت تحريم هستيم و از سوي ديگر هم اكنون سايت مجلات بين‌المللي دانشگاه‌ها قطع شده بنابراين با وجود اين محدويت‌ها نمي‌توان انتظار داشت كه در همه زمينه‌ها جزو چند دانشگاه برتر جهان باشيم، اما از لحاظ كيفيت محصول خروجي مي‌توانيم با آنها رقابت كنيم و خود آن دانشگاه‌ها هم اين مساله را قبول دارند.
رييس دانشگاه صنعتي شريف درباره‌ ارتباط دانشگاه صنعتي شريف با فارغ‌التحصيلان اين دانشگاه در داخل و خارج كشور اظهار داشت: اين دانشگاه انجمن فارغ‌التحصيلاني دارد كه از حدود هشت سال تشكيل شده و تقريبا در تمام زمينه‌ها فعال بوده و ارتباطات بين‌المللي خوبي هم دارد كه چندي پيش نيز مراسم چهلمين سال دانشگاه را در كيش برگزار كردند. البته انجمن ديگري نيز به عنوان انجمن فارغ التحصيلان دانشگاه صنعتي شريف مقيم خارج تشكيل شده كه بخشي از فارغ‌التحصيلان مقيم خارج در آن عضويت دارند و برنامه‌ها و گردهمايي‌هاي سالانه‌اي نيز دارند.
وي خاطرنشان كرد: در حال حاضر بسياري از اساتيد برجسته‌اي كه در دانشگاه استخدام شده‌اند از فارغ‌التحصيلان شريف هستند البته دانشگاه براي استخدام تنها روي فارغ‌التحصيلان حساب نمي‌كند و افراد برجسته و ممتاز از هر جا كه فارغ‌التحصيل شده باشند مي‌توانند در اين دانشگاه استخدام شوند.
دكتر سهراب‌پور درباره جايگاه پژوهش در اين دانشگاه با توجه به كيفيت بالاي آموزشي دانش‌آموختگان آن اظهار داشت: مطمئنا دانشگاهي كه پژوهش نكند، تفاوتي با دبيرستان نخواهد داشت.
البته اگر در دانشگاهي تنها به تحقيقات كاربردي توجه شده و از زمينه‌هاي زيربنايي غفلت شود، به تدريج اطلاعات اساتيد از مرزهاي دانش كاهش مي‌يابد. بنابراين دانشگاه‌ها موظفند در كنار انجام وظايف آموزشي به نحو احسن، در هر دو جنبه كاربردي و بنيادي تحقيقات نيز روزآمد باشند كه در دانشگاه صنعتي شريف علاوه بر تحقيقات زيربنايي در تمام زمينه‌هاي كاربردي مورد نياز كشور نيز با وزارتخانه‌ها و سازمان‌هاي مختلف همكاري داريم.
رييس دانشگاه صنعتي شريف در پاسخ به اين سوال كه با توجه به ظرفيت‌هاي علمي بالاي دانشجويان اين دانشگاه كه در موفقيت‌هاي درخشان فارغ‌التحصيلان آن به ويژه در مراكز علمي تحقيقاتي خارج كشور نمود دارد، اين دانشگاه تا چه حد در بهره‌گيري و به فعليت رساندن ظرفيت علمي دانشجويان خود موفق بوده است به ايسنا گفت: استفاده از ظرفيت علمي دانشجويان در انجام تحقيقات است كه شامل تحقيقات زيربنايي و در مرز‌هاي دانش - كه نتايج آن به صورت مقالات علمي بين‌الملل در مجلات معروف دنيا ارائه مي‌شود - و همچنين تحقيقات كاربردي است.
ركورد اين دانشگاه از لحاظ مقالات و تحقيقات بين‌المللي بسيار بالا بوده و از اين لحاظ در جايگاه ويژه‌اي قرار دارد.
وي خاطرنشان كرد: سال گذشته تعداد 1700 مقاله در دانشگاه شريف به چاپ رسيده كه در مقايسه با ساير دانشگاه‌ها بايد به تعداد اساتيد اين دانشگاه كه حدود 398 نفر هستند توجه داشت.
رييس دانشگاه صنعتي شريف در زمينه وضعيت تحقيقات كاربردي اين دانشگاه نيز خاطرنشان كرد: تحقيقات كاربردي كه در جهت حل مسايل كشور است، معمولا به صورت قرارداد‌هايي با صنعت و يا موسسات بيرون از دانشگاه انجام مي‌شود كه از اين لحاظ هم در كشور مقام بسيار بالايي داريم و شاخص آن هم حجم قرارداد‌هاي تحقيقاتي است كه آمار بسيار بالايي دارد.
دكتر سهراب پور در ادامه با تاكيد بر ضرورت ارتباط هر چه بيشتر دانشگاه‌ها با مراكز تحقيقاتي و صنعتي به ايسنا گفت: بسياري از دانشگاه‌ها داراي مراكز تحقيقاتي هستند و برخي از صنايع هم داراي مراكز تحقيقاتي هستند اما سطح تخصصي نيرو‌هاي مراكز تحقيقاتي به اندازه سطح نيرو‌هاي دانشگاهي بالا نيست و مجبورند براي كار‌هاي در سطح بالاتر به دانشگاه‌ها مراجعه كنند.
در برخي كشور‌ها مراكز تحقيقاتي صنايع به اندازه‌اي پيشرفته هستند كه در سطح دانشگاه‌ها مي‌باشند مانند مراكز تحقيقاتي شركت IBM كه امكانات آن به حدي پيشرفته است كه تحقيقات آنها مي‌تواند همسنگ تحقيقات دانشگاهي باشد زيرا داراي محققان درجه يك هستند، با وجود اين همان مراكز هم برخي پروژه‌هاي خود را با دانشگاه انجام مي‌دهند.
رييس دانشگاه صنعتي شريف در پايان خاطرنشان كرد: متاسفانه در كشور ما تحقيقات در صنايع جدي گرفته نمي‌شود زيرا صنعت احساس نمي‌كند كه نياز به تحقيقات دارد تا به دليل آن رقابت مجبور باشد از نتايج تحقيقات استفاده كند، بنابراين صنعت را از خارج وارد مي‌كند. به اين ترتيب تنها بخش خصوصي است كه به تحقيقات توجه بيشتري دارد كه معمولا صنايع چندان بزرگي نيستند. علت رويكرد مناسبتر بخش خصوصي به پژوهش اين است كه براي حفظ موجوديت خود نياز به رقابت دارند در نتيجه هم خود داراي گروه‌ها تحقيقاتي هستند و هم به دانشگاه‌ها و اساتيد مراجعه مي‌كنند. اغلب بخش‌هاي خصوصي در IT ، مخابرات و الكترونيك فعال هستند اما صنايع عظيم بيشتر نيمه دولتي هستند و شرايط سنتي دارند كه توجه كافي به اين اهميت تحقيقات ندارند كه اين امر گرايش آنها را به تحقيقات و ارتباط با دانشگاه‌ها كاهش داده است.م/د