تجديد نظر در برنامه ريزي آموزش عالي با انجام تحقيقات و مديريت پژوهشي مناسب امكان پذير است.
به گزارش سرويس «پژوهشي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) ، در آستانه ورود به هزاره سوم، نهاد دانشگاه و آموزش عالي مانند ساير نهادهاي اجتماعي و فرهنگي و اقتصادي، براي مقابله خردمندانه با چالش‌ها و نيازها، به استقبال نوعي تجديد حيات و تغييرات گسترده و متنوع در اهداف، وظايف و كاركردها رفته است.
يكي از مهم‌ترين جنبه‌هاي اين تغيير در سطح جهاني، تجديد نظر در برنامه‌ريزي آموزش عالي مناسب با فرهنگ و جامعه و نيازهاي جديد جامعه است.
تجديد نظر در برنامه‌ريزي با انجام پژوهش و تحقيقات و مديريت پژوهشي مناسب امكان‌پذير مي‌شود.
نهادها و نظام‌هاي آموزشي و پژوهشي، دانشگاه‌ها و مراكز علمي به عنوان يك نظام پويا، هوشمند و هدفمند در توليد و توسعه علمي كشور نقش مهم دارند.
آمارها نشان مي‌دهد كه طي سال‌هاي 1991 تا 2001 از متخصصان ايراني كمتر از 200 مقاله علمي ـ‌ پژوهشي در علوم انساني در مجلات ISI چاپ شده است .
در گزارش‌هايي كه در مورد وضعيت توليد علم در جهان ارائه مي‌شود از لحاظ ميانگين ده ساله توليد علم رتبه 51 از آن ايران است.
بر اساس گزارش‌ موسسه اطلاعات علمي «ISI » در دهه اخير ( از سال 1994 تا 2003 ) از تعداد كل 3150 مقاله منتشر شده توسط استادان و محققان دانشگاه‌هاي كشور در مجلات مذكور، فقط نيم درصد در حوزه علوم انساني است.
هدف اصلي از انجام پژوهش‌ها در دانشگاه‌ها و مراكز آموزش عالي و صرف بودجه‌هاي مادي و انساني بهبود كيفيت، كمك به تصميم‌گيري، افزايش بهره‌وري و كارآيي، كارافريني و اتخاذ راهبردهاي مناسب است.
دستيابي به اين اهداف جز از طريق انجام پژوهش‌هاي دقيق و علمي عملي نمي‌شود.
رمضان حسن زاده، عضو انجمن پژوهش‌هاي آموزشي ايران در پژوهشي كه از روش كتابخانه‌يي و اسنادي و همچنين فهرست وارسي براي گردآوري داده‌ها استفاده كرده تعداد 36 تحقيق و 26 مقاله مرتبط با موضوع تحقيق را به عنوان نمونه آماري انتخاب كرده است .
نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه موانع و تسهيل كننده‌هاي پژوهش متعددند.
بر اساس نتايج اين تحقيق فقدان نظام اطلاع رساني مناسب، ترديد در كيفيت گردآوري داده‌ها، وجود ساختار ديوان‌سالارانه، وجود استبداد مديريتي و مديريت شتابزده، وجود محدوديت‌هاي مالي، ناآشنايي با روش‌هاي تحقيق، مقاومت مديران و از اين قبيل موانع پژوهش هستند.
عواملي مانند نياز سنجي و تعيين اولويت‌هاي پژوهشي،ايجاد ارتباط نزديك بين محققان و مراكز پژوهشي، رشد شايستگي‌هاي علمي محققان، ايجاد نظام اطلاع رساني، حمايت و تشويق پژوهشگران، برگزاري دوره‌هاي مديريت پژوهش و از اين قبيل نيز تسهيل كننده‌هاي پژوهش هستند.