بقاياي مواد فرهنگي به دست آمده در ميان لايه‌‏هاي دوره كالكوليتك و مفرغ، بيانگر آن است كه توسعه گوهرتپه روند تدريجي داشته و در دوره برنز مياني به بالاترين وسعت رسيده است.
علي ماهفروزي, سرپرست گروه باستان‌‏شناسان گوهرتپه, در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاري كار ايران, ايلنا, ضمن بيان اين مطلب، افزود: به نظر مي‌‏رسد آنچه به عنوان مواد فرهنگي دوره برنز در حصار 3C و عصرآهنI در گورستان قيصريه جلوه‌‏گر است، در گوهرتپه در ميان تدفين‌‏هاي عصر آهن II قابل پيگيري است.
وي، در توضيح اين مطلب، تصريح‌‏كرد: همچنين، بقاياي تدفين برنز پيشين برروي لايه‌‏هاي برنز مياني گوياي اين مطلب است كه در اين دوره، از وسعت گوهرتپه كاسته شده وگورستان به خارج از بقاي مسكوني هدايت شد.
سرپرست گروه باستان‌‏شناسان گوهرتپه, در ادامه خاطرنشان‌‏كرد: گوهرتپه با توجه به شرايط زيست‌‏محيطي مناسب، همچون نزديكي به سرچشمه‌‏هاي آبي, جنگل, غارها, منابع مصنوعات سنگي، شرايط مطلوب منطقه و پتانسيل‌‏هاي موجود ديگر، به سرعت مسير توسعه را پيموده و در دوره مفرغ به شهر بزرگ با وسعت نزديك به 50 هكتار تبديل شد.
وي، درادامه تاكيدكرد: گوهرتپه رستم‌‏كلا يكي از محوطه‌‏هاي بزرگ تاريخي شمال ايران است كه در شرق استان مازندران و در محدوده شهرستان بهشهر واقع است.
ماهفروزي، اضافه‌‏كرد: محدوده پژوهش باستان‌‏شناسي و علوم مربوط به گوهرتپه در مركز آن واقع است و در حال حاضر فصل اول كاوش در گوهرتپه با حضور دانشجويان اين رشته آغاز شده است.