« هر ژورناليستي ، جداي از اينکه سازمانش «سيستم آرشيو» برايش تدارک ديده باشد يا خير ، بايد خود آستين بالا بزند و آرشيو مخصوص خود را درست کند. »
به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگ‌هاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بلاگر "عصر رسانه" به نشاني http://mediage.blogsky.com بخش جديدي را به وبلاگ خود با عنوان "ميز كار" اضافه كرده و نوشته است: فردي که «حرفه» ‌يي را به عنوان کار و بار خويش پذيرفته است، گريزي ندارد جز اينکه «ابزار» آن را هم بشناسد و آنها را درست به کار بگيرد. «ميز کار» يعني مجموعه ابزار و تجاربي که يک فرد حرفه‌يي بايد در اختيار داشته باشد تا در کارش موفق باشد.
در ادامه آمده است: يک «ژورناليست» نيز از اين قاعده مستثني نيست. براي موفقيت در اين حرفه، مجموعه‌يي از ابزار و تجارب مورد نياز است که بدون آنها کاري از پيش نخواهد رفت .افراد زيادي را ديده‌ام که اين عنوان پرطمطراق (ژورناليست) را بر دوش مي کشند ولي با ابزار آن بيگانه‌اند و گذشته از ضعف در مباني تئوريک (که در اين جا به آن نمي پردازيم) از کار مفيد با کامپيوتر عاجزند ، با ابزار صوتي و تصويري بيگانه‌اند ، درست نويسي را نمي‌شناسند و هنوز فکر مي کنند فقط بر روي کاغذ نوشتن ، اصالت و سنديت دارد ! و ...
اين بلاگر نوشته است: بخشي از اين ابزار به آموزش‌هاي تخصصي بر مي‌گردد که در دانشگاه ها و آموزشگاه‌ها تدريس مي‌شود و از حد اين نوشته خارج است . اما برخي از دانسته‌ها و تجارب «ميان رشته اي»اند و لزوما در يک رشته تدريس نمي شوند. به صورت مصداقي بخواهم بگويم ، يک ژورناليست امروزي بايد اين توانايي‌ها را در چنته داشته باشد : آشنايي با کامپيوتر (مباني ، ويندوز ، ابزار آفيس ، استفاده بهينه از اينترنت ، طراحي مقدماتي قالب و حتي اسکريپت يک سايت ، ابزار مالتي مديا ، ابزار ويرايش عکس و ...) مهارت کامل در دست کم يک زبان خارجي، مهارت در تند زني (همان تايپ) ، استفاده از ابزار صوتي و تصويري (آشنايي با انواع دوربين هاي تصوير برداري و عکاسي ديجيتال ، Mp3 player و ... ) ، درست نويسي (اصول نگارش صحيح فارسي ) و ... حتما مي‌توانيد موارد ديگري را به اين فهرست بيفزاييد .
در ادامه اين نوشته، بلاگر تجربه‌ي خود را در خصوص «ضرورت داشتن آرشيو شخصي و نحوه ساخت » آن بيان كرده است: يک ژورناليست ، اعم از خبرنگار و يا «دبير خبر» بر خلاف يک تحليل‌گر يا تفسيرنويس ، با «تازه ها» بيشتر سر و کار دارد. ولي اين مشغله او را از احاطه کامل به «سابقه» رويدادها باز نمي دارد، زيرا اگر پيشينه رويدادها را نداند ، «تازه‌ها» برايش مفهوم حرفه‌يي نخواهند داشت و متاسفانه پس از مدتي از خبرنگار به «خبر بيار» ! و از دبير خبر به «ماشين نويس» نزول درجه خواهد کرد. نتيجه اينکه هر ژورناليستي ، جداي از اينکه سازمانش «سيستم آرشيو» برايش تدارک ديده باشد يا خير ، بايد خود آستين بالا بزند و آرشيو مخصوص خود را درست کند . چون بعيد است که يک نرم افزار سازماني بتواند نيازهاي متنوع يک ژورناليست را به طور کامل پاسخ گويد .
اين بلاگر در ادامه روشي ساده را براي ساخت آرشيو شخصي آموزش داده است كه مي‌توانيد با مراجعه به وبلاگ نام‌برده از اين روش‌ها استفاده كنيد.